Żebraczy biznes
Po latach pomieszkiwania w Amsterdamie ze zdziwieniem przeczytałem w artykule "Żebraczy biznes" (nr 33) informację, że metropolia ta jest stolicą tolerowanego żebractwa. Na placu Dam jakoby jest jego centrum. Od 1984 r. widziałem tam tylko raz osobę uprawiającą żebractwo w formie klasycznej. Żebrak ten zapewne zniknął z ulicy po godzinie, gdyż nie posiadał licencji z urzędu gminy zezwalającej na prowadzenie działalności komercyjnej w miejscach publicznych. Administracja holenderska zrównała bowiem prawa ulicznych kuglarzy, muzyków i żebraków. Większość tułających się po mieście stanowią bezdomni, uzależnieni od narkotyków i alkoholicy: te same twarze, przerdzewiałe wózki sklepowe pchane przez lata uliczkami jednej dzielnicy. Nagabując o datek, prawie wszyscy z nich mówią po holendersku. W Amsterdamie ukazuje się "Dakloose Krant" - gazeta bezdomnych. Jej dystrybutorzy (z identyfikatorem) z różnych przyczyn są osobami bezdomnymi, ale mają pozwolenie na stały pobyt w Holandii. Płacący za pismo, nie zawsze biorą egzemplarz. Jest to forma zalegalizowanego żebractwa, zweryfikowanego urzędowo i traktowanego nie jako gest litości, ale jako wsparcie w trudnym, przejściowym okresie życia.
JACEK D. PAJĄK
Amsterdam
Kicz prowokacyjny
Czy istnieje kobieta, która odważyłaby się na taki czyn samobójczy, jakim byłoby włożenie czegoś z kolekcji opisanych w artykule "Kicz prowokacyjny" (nr 31) na koncert w filharmonii? Dzisiejsza Polka nie po to spędza długie godziny w solarium czy u kosmetyczki, by później zaszokować ubraniem się w coś, co przypomina sukienkę przejechaną przez rozpędzony Intercity. Moda lansowana przez największych kreatorów jest sztuką dla sztuki. Nie wierzę, że na styl mieszkanki Warszawy czy Mrągowa ma wpływ to, co wymyślił jakiś projektant na drugiej półkuli, tym bardziej że propozycje te są niepraktyczne i godzą w klasyczne pojęcie gustu. Na szczęście niezależnie od nowego trendu w modzie światowej mała czarna zawsze pozostanie małą czarną.
MATEUSZ MALICKI
Ostrowiec Świętokrzyski
Po latach pomieszkiwania w Amsterdamie ze zdziwieniem przeczytałem w artykule "Żebraczy biznes" (nr 33) informację, że metropolia ta jest stolicą tolerowanego żebractwa. Na placu Dam jakoby jest jego centrum. Od 1984 r. widziałem tam tylko raz osobę uprawiającą żebractwo w formie klasycznej. Żebrak ten zapewne zniknął z ulicy po godzinie, gdyż nie posiadał licencji z urzędu gminy zezwalającej na prowadzenie działalności komercyjnej w miejscach publicznych. Administracja holenderska zrównała bowiem prawa ulicznych kuglarzy, muzyków i żebraków. Większość tułających się po mieście stanowią bezdomni, uzależnieni od narkotyków i alkoholicy: te same twarze, przerdzewiałe wózki sklepowe pchane przez lata uliczkami jednej dzielnicy. Nagabując o datek, prawie wszyscy z nich mówią po holendersku. W Amsterdamie ukazuje się "Dakloose Krant" - gazeta bezdomnych. Jej dystrybutorzy (z identyfikatorem) z różnych przyczyn są osobami bezdomnymi, ale mają pozwolenie na stały pobyt w Holandii. Płacący za pismo, nie zawsze biorą egzemplarz. Jest to forma zalegalizowanego żebractwa, zweryfikowanego urzędowo i traktowanego nie jako gest litości, ale jako wsparcie w trudnym, przejściowym okresie życia.
JACEK D. PAJĄK
Amsterdam
Kicz prowokacyjny
Czy istnieje kobieta, która odważyłaby się na taki czyn samobójczy, jakim byłoby włożenie czegoś z kolekcji opisanych w artykule "Kicz prowokacyjny" (nr 31) na koncert w filharmonii? Dzisiejsza Polka nie po to spędza długie godziny w solarium czy u kosmetyczki, by później zaszokować ubraniem się w coś, co przypomina sukienkę przejechaną przez rozpędzony Intercity. Moda lansowana przez największych kreatorów jest sztuką dla sztuki. Nie wierzę, że na styl mieszkanki Warszawy czy Mrągowa ma wpływ to, co wymyślił jakiś projektant na drugiej półkuli, tym bardziej że propozycje te są niepraktyczne i godzą w klasyczne pojęcie gustu. Na szczęście niezależnie od nowego trendu w modzie światowej mała czarna zawsze pozostanie małą czarną.
MATEUSZ MALICKI
Ostrowiec Świętokrzyski
Więcej możesz przeczytać w 35/2000 wydaniu tygodnika Wprost .
Archiwalne wydania tygodnika Wprost dostępne są w specjalnej ofercie WPROST PREMIUM oraz we wszystkich e-kioskach i w aplikacjach mobilnych App Store i Google Play.