Artykuł "Bojarzy Putina" (nr 10) dotyczący przemian zachodzących w Rosji pobudził mnie do refleksji. Trwają tam trudne procesy stabilizacyjne i to właśnie odróżnia ten kraj od Polski i innych państw Europy Środkowo-Wschodniej. Transformacja w Rosji to prawdziwa rewolucja, trudna walka z własną historią totalitaryzmu. Wydaje mi się, że reformy Putina idą w dobrym kierunku. W Rosji istnieje demokracja, chociaż wciąż słaba.
Bojarzy Putina
Artykuł "Bojarzy Putina" (nr 10) dotyczący przemian zachodzących w Rosji pobudził mnie do refleksji. Trwają tam trudne procesy stabilizacyjne i to właśnie odróżnia ten kraj od Polski i innych państw Europy Środkowo-Wschodniej. Transformacja w Rosji to prawdziwa rewolucja, trudna walka z własną historią totalitaryzmu. Wydaje mi się, że reformy Putina idą w dobrym kierunku. W Rosji istnieje demokracja, chociaż wciąż słaba.
Mianując Nazdratienkę na stanowisko szefa Państwowego Komitetu ds. Rybołówstwa, Putin stanął przed trudną decyzją - chciał zarówno poprawić sytuację w Kraju Nadmorskim, jak i nie dopuścić do tego, by Nazdratienko znowu wygrał wybory. Powierzając mu mniej znaczące stanowisko, odsunął po prostu groźbę jego reelekcji. Trudno mi się też zgodzić z zarzutem, że reformy strukturalne zapowiadane przez Putina nie są realizowane. Wprowadzono przecież podatek liniowy od osób fizycznych, zniesiono podatek obrotowy, rozpoczęto reformy monopoli naturalnych, reformę emerytalną, przygotowywana jest liberalizacja prawa dewizowego. Reformy trwają, ale państwo nie jest skuteczne w ich przeprowadzaniu, ponieważ istnieje ogromny aparat biurokratyczny.
IWAN BACHCZEJEW
Gdańsk
Klasyk humoru
"Z czego się śmiejecie? Z siebie samych się śmiejecie!" - chciałoby się powtórzyć za Gogolowskim Horodniczym, oglądając dziś komedie Stanisława Barei ("Klasyk humoru", nr 10). Bareja jest uniwersalny i klasyczny. Ze swoją estetyką absurdu i surrealizmu trafia do widza zawsze i wszędzie. Zmieniły się dekoracje, oprawa, skorupa - miąższ głupoty, obłudy i fałszu w mentalności i obyczajach pozostał. Upływ lat pozytywnie oddziałał na wpisaną w filmy potężną siłę komiczną. Uwolniona od smętnego peerelowskiego sztafażu, czysta forma znakomitego humoru werbalnego, sytuacyjnego, purnonsensowego bawi do łez, wzrusza i rozwesela spragnioną śmiechu publiczność, której również teraźniejszość do tego śmiechu nie skłania.
ELŻBIETA JACKOWSKA
Grudziądz
Artykuł "Bojarzy Putina" (nr 10) dotyczący przemian zachodzących w Rosji pobudził mnie do refleksji. Trwają tam trudne procesy stabilizacyjne i to właśnie odróżnia ten kraj od Polski i innych państw Europy Środkowo-Wschodniej. Transformacja w Rosji to prawdziwa rewolucja, trudna walka z własną historią totalitaryzmu. Wydaje mi się, że reformy Putina idą w dobrym kierunku. W Rosji istnieje demokracja, chociaż wciąż słaba.
Mianując Nazdratienkę na stanowisko szefa Państwowego Komitetu ds. Rybołówstwa, Putin stanął przed trudną decyzją - chciał zarówno poprawić sytuację w Kraju Nadmorskim, jak i nie dopuścić do tego, by Nazdratienko znowu wygrał wybory. Powierzając mu mniej znaczące stanowisko, odsunął po prostu groźbę jego reelekcji. Trudno mi się też zgodzić z zarzutem, że reformy strukturalne zapowiadane przez Putina nie są realizowane. Wprowadzono przecież podatek liniowy od osób fizycznych, zniesiono podatek obrotowy, rozpoczęto reformy monopoli naturalnych, reformę emerytalną, przygotowywana jest liberalizacja prawa dewizowego. Reformy trwają, ale państwo nie jest skuteczne w ich przeprowadzaniu, ponieważ istnieje ogromny aparat biurokratyczny.
IWAN BACHCZEJEW
Gdańsk
Klasyk humoru
"Z czego się śmiejecie? Z siebie samych się śmiejecie!" - chciałoby się powtórzyć za Gogolowskim Horodniczym, oglądając dziś komedie Stanisława Barei ("Klasyk humoru", nr 10). Bareja jest uniwersalny i klasyczny. Ze swoją estetyką absurdu i surrealizmu trafia do widza zawsze i wszędzie. Zmieniły się dekoracje, oprawa, skorupa - miąższ głupoty, obłudy i fałszu w mentalności i obyczajach pozostał. Upływ lat pozytywnie oddziałał na wpisaną w filmy potężną siłę komiczną. Uwolniona od smętnego peerelowskiego sztafażu, czysta forma znakomitego humoru werbalnego, sytuacyjnego, purnonsensowego bawi do łez, wzrusza i rozwesela spragnioną śmiechu publiczność, której również teraźniejszość do tego śmiechu nie skłania.
ELŻBIETA JACKOWSKA
Grudziądz
Więcej możesz przeczytać w 12/2001 wydaniu tygodnika Wprost .
Archiwalne wydania tygodnika Wprost dostępne są w specjalnej ofercie WPROST PREMIUM oraz we wszystkich e-kioskach i w aplikacjach mobilnych App Store i Google Play.