Xawery Żuławski: Ojciec wybrał śmierć

– Miałem to szczęście, że z tatą dużo wcześniej przeszliśmy okres wyjaśnień i konfrontacji – wspomina Xawery Żuławski. – Szkoda, że umarł. Za wcześnie. Ale zdążyliśmy jako ojciec i syn zrobić to, co do nas należało. Nie mieliśmy wzajemnych żali, pretensji, niezrealizowanych rozmów. Więc w ostatnich tygodniach po prostu byliśmy ze sobą. Trochę gadaliśmy, trochę milczeliśmy. Spędzaliśmy razem czas.

Scenariusz Andrzej Żuławski podarował synowi kilka dni przed śmiercią: – Nie powiedział drżącym głosem „Synu, dokończ mego dzieła”. Rzucił tylko: „Masz, zrób z tym, co chcesz. Możesz przeczytać, możesz nie przeczytać, sam zdecyduj”. Rozumiał, że ten gest może być też ciężarem, więc zaznaczył, że mam czuć się wolny.

To największa wartość, w którą wierzył autor „Opętania”. Powtarzał swoim dzieciom: „Bądźcie, kurwa, wolni”: – Wiedział, że to także wolność od niego – komentuje syn. – Więc zawsze nas wyganiał, żebyśmy za bardzo do niego nie lgnęli. Ciekawym był osobnikiem.

Kiedy usłyszał diagnozę również hołdował swoim przekonaniom. Nie chciał się leczyć, godził się jedynie na uśmierzanie bólu. Kiedy syn próbował z nim dyskutować, słyszał w odpowiedzi: „Jesteś gnojem i mi nie matkuj”. Lekarzom nie wierzył, bo „uznał, że jego choroba może skończyć się tylko śmiercią, a opowieści lekarzy, że można coś jeszcze zmienić, uważał za kłamstwo.

Xawery Żuławski mówi: – „Zdajecie sobie chyba sprawę, że podjąłem decyzję i nic mnie od niej nie odwiedzie? Możecie tutaj fikać i skakać kozły, ale ja mówię pas” – oświadczył. Zresztą uważał, że do tego raka doprowadził się własnymi działaniami i czas ponieść konsekwencje. Przyszła diagnoza i stwierdził „Okej, czyli koniec”. Nie interesowało go trwanie przykutym do łóżka, w szpitalu, pod maszynami. Takiego życia sobie nie życzył. Wybrał śmierć.

Czytaj też:
Jest zwiastun głośnego filmu Xawerego Żuławskiego „Mowa ptaków”