7 faktów i mitów o ubezpieczeniu na życie
Artykuł sponsorowany

7 faktów i mitów o ubezpieczeniu na życie

Dodano:   /  Zmieniono: 
Fotografia ilustracyjna
Fotografia ilustracyjna Źródło: Fotolia
Wokół ubezpieczeń na życie narosło wiele półprawd i mitów. Jeśli dotarły one do Ciebie, to prawdopodobnie zniekształciły obraz przydatnych produktów. Poznaj prawdę o ofercie towarzystw ubezpieczeniowych, aby wybrać najlepsze dla siebie i rodziny rozwiązanie.

1. Nie tylko do starości

Głównym celem ubezpieczeń na życie jest ochrona przed finansowymi skutkami nieszczęśliwych zdarzeń. Jednak chętni mogą skorzystać z produktów o charakterze ochronno-inwestycyjnym oraz inwestycyjnym. Nie trzeba podpisywać umowy na co najmniej 20 lat. Polisy są zawierane na czas określony lub dożywotnio. Wśród tych pierwszych nie brakuje również takich np. na 5 czy 10 lat. Standardowo ubezpieczenia obowiązują nie wcześniej niż od dnia po podpisaniu dokumentów. Polisę można zmodyfikować w okresie jej obowiązywania, np. podnieść sumę ubezpieczenia czy rozszerzyć zakres zabezpieczenia. Ubezpieczony ma też prawo do wypowiedzenia umowy, ale na określonych zasadach. W ogólnych warunkach ubezpieczenia (OWU) warto więc sprawdzić szczegółowe zapisy.

2. Śmierć bez świadczenia

Śmierć ubezpieczonego nie zawsze oznacza wypłatę środków dla jego najbliższych. Towarzystwa ubezpieczeniowe stosują różne wyłączenia odpowiedzialności. One również są szczegółowo opisane w OWU. Świadczenie nie przysługuje osobie, która umyślnie przyczyniła się do śmierci ubezpieczonego. Polisa nie będzie też przydatna, jeżeli zgon ubezpieczonego nastąpił w wyniku samookaleczenia lub okaleczenia na własną prośbę, popełnienia lub usiłowania popełnienia samobójstwa w ciągu dwóch lat od daty zawarcia umowy. Wśród wyłączeń są również działania wojenne, stan wojenny oraz czynny udział ubezpieczonego w zamieszkach, rozruchach i aktach terroru. Środki nie zostaną przekazane, jeśli zmarły był poddawany leczeniu, terapii, zabiegom o charakterze medycznym poza kontrolą lekarzy lub innych osób uprawnionych.

3. Bez sprawy spadkowej i podatku

Kto otrzyma przysługujące świadczenie po śmierci ubezpieczonego? Osoba lub osoby wskazane we wniosku o zawarcie umowy. Uposażonymi zostają przeważnie członkowie najbliższej rodziny, np. współmałżonek czy dzieci. Jednak może to być też przyjaciel czy przyjaciółka, bowiem brak pokrewieństwa nie stanowi przeszkody.

Towarzystwo ubezpieczeniowe przekazuje środki na podstawie wniosku o wypłatę. Składa je osoba uprawniona, która musi dostarczyć też dokumenty wskazane przez ubezpieczyciela. Przekazanie określonej kwoty musi nastąpić w ciągu trzydziestu dni, licząc od zgłoszenia roszczenia. W praktyce odbywa się to stosunkowo szybko. Świadczenie z polisy nie wchodzi w skład masy spadkowej. Ponadto nie podlega podatkowi od spadków i darowizn.

4. Indywidualna składka

Wysokość składek na ubezpieczenie na życie jest różna. Jednak wpływ na nie ma nie tylko ustalony zakres zabezpieczenia. Towarzystwa ubezpieczeniowe biorą pod uwagę prawdopodobieństwo śmierci danej osoby, korzystając z danych statystycznych. Starsze osoby muszą się liczyć z większymi wydatkami. Do obliczenia składki są też potrzebne informacje na temat zdrowia. Należy się nastawić na pytania dotyczące np. zmian wagi ciała, palenia tytoniu, picia alkoholu, przyjmowanych leków, dolegliwości, dłuższych pobytów w szpitalu, a także wybranych chorób wśród najbliższych osób. Na wysokość składek wpływa również suma i okres ubezpieczenia. Przy czym o tych elementach decydują już sami klienci zainteresowani skorzystaniem z polisy.

5.Jednorazowo lub cyklicznie

O wysokości składek decyduje również częstotliwość ich opłacania. Można je wnosić raz na miesiąc, kwartał, pół roku i rok. Ostatnia z opcji jest najkorzystniejsza pod kątem finansowym, ale jednorazowo trzeba przygotować kilkaset zł lub więcej.

Obowiązkiem ubezpieczonego jest terminowe opłacanie składek w zadeklarowanej wysokości. Jeżeli towarzystwo ubezpieczeniowe nie otrzyma wpłaty w wyznaczonym terminie, to prześle pismo przypominające o należności. W takiej sytuacji ubezpieczony otrzyma dodatkowy czas na uregulowanie opłaty, np. 7 dni. Jeśli nie opłaci składki lub wniesie ją w niższej wysokości, to może utracić ochronę ubezpieczeniową.

6. Zawieszenie opłacania składek

Co ważne, towarzystwa ubezpieczeniowe umożliwiają zawieszenie opłacania składek. Przeważnie na okres od jednego do sześciu miesięcy, ale dopiero po upływie np. dwóch od początku ubezpieczenia. Jeśli ubezpieczony chce skorzystać z tego prawa, to musi o swoich zamiarach powiadomić towarzystwo ubezpieczeniowe. Formalności należy załatwić pisemnie i z odpowiednim wyprzedzeniem, przeważnie 30 dni przed opłaceniem kolejnej składki.

W trakcie obowiązywania umowy można skorzystać nawet kilka razy z tego rozwiązania, ale zawsze dopiero po określonym terminie. Np. po pięciu latach, licząc od końca okresu poprzedniego zawieszenia opłacania składek.

7. Bez składek, ale z ochroną

W okresie zawieszenia opłacania składek nie dochodzi do przerwania ochrony ubezpieczeniowej. Zapisy gwarantowane przez towarzystwo ubezpieczeniowe pozostają bez zmian. Żeby powrócić do ubezpieczenia składkowego, trzeba przed końcem okresu zawieszenia dokonać wpłat. Mowa tutaj o składkach należnych np. za 4 miesiące oraz składce bieżącej.

Odpowiedzialność ubezpieczyciela kończy się w różnych sytuacjach, nie tylko w dniu śmierci ubezpieczonego czy po okresie wypowiedzenia. Następuje to również w dniu, w którym towarzystwo ubezpieczeniowe otrzymuje oświadczenie o odstąpieniu przez klienta od umowy. Ochrona ubezpieczeniowa wygasa też po bezskutecznych próbach wezwania do opłacenia składki w dodatkowym terminie.

Jak więc wybrać najlepsze ubezpieczenie, radzi ekspert:

Dla singla, pary, całej rodziny – dobre ubezpieczenie charakteryzuje się tym, że mamy możliwość dopasować je do własnych aktualnych potrzeb. Nigdy bowiem nie wiemy, czy kupując teraz produkt tylko dla siebie, nie będziemy musieli go w bliższej lub dalszej przyszłości rozszerzyć. Dlatego decydując się na zakup polisy, należy wziąć pod uwagę produkty elastyczne, w których łącząc oferowane umowy dodatkowe, możemy stworzyć rozwiązanie odpowiadające naszym konkretnym oczekiwaniom w danej sytuacji – mówi Grzegorz Hoffman, kierownik ds. produktów w Nationale-Nederlanden. Ważne jest więc, aby w trakcie trwania umowy zakres ubezpieczenia można było zmieniać, tak aby odpowiadał naszym obecnym oczekiwaniom. W ramach umowy podstawowej warto mieć możliwość samodzielnego dobrania elementów ochronnych, m.in. umowy na wypadek poważnych chorób, a także na wypadek nowotworu czy hospitalizacji i operacji. Dla wygody można także skorzystać z już gotowych pakietów – zdrowotnego, dziecięcego oraz wypadkowego – które np. w Nationale-Nederlanden zostały przygotowane według głównych potrzeb. Dzięki temu, w zależności od danej sytuacji w życiu, odpowiednim zakresem ochronnym możemy objąć tylko siebie, partnera czy też całą rodzinę – podkreśla Grzegorz Hoffman.