"Dla jednych jest on niemal wyłącznie dziennikarzem, który stworzył niedościgłe wzorce pisarstwa reportażowego. Dla innych - poetą, który trochę z konieczności wcielił się w rolę reportera. Dla pokolenia swoich rówieśników był przede wszystkim świadkiem i rzecznikiem procesu emancypacji politycznej krajów Trzeciego Świata. Tym, którzy zaczęli czytać Kapuścińskiego w latach osiemdziesiątych jawi się on jako autor 'Cesarza' i 'Szachinszacha' - parabolicznych opowieści o mechanizmach władzy" - pisza w przedmowie Nowacka i Ziątek.
"Można powiedzieć, że każde pokolenie czytelników wytwarzało wizerunek 'swojego' Kapuścińskiego, z którym nie zamierza się rozstawać. (....) Polscy i zagraniczni komentatorzy nie zwrócili chyba dotąd wystarczającej uwagi na to, że każda jego nowa książka różniła się zdecydowanie od poprzedniej" - piszą autorzy w przedmowie.
Opisowi działalności literackiej Kapuścińskiego towarzyszy próba naszkicowania losów pisarza, który sam często stawał się bohaterem swoich tekstów. Autorzy nie tylko analizują reportaże Kapuścińskiego, ale wyjaśniają też kulisy ich powstania oraz ich odbiór w Polsce i na świecie.
Historia życia i twórczość Kapuścińskiego są, zdaniem autorów książki, nierozerwalnie ze sobą związane, choćby dlatego, że biografia stawała się dla niego materiałem pisarskim, a on sam stawał się bohaterem swoich książek. W 1994 roku sam Kapuściński przyznał: "To, co piszę, jest jednym pamiętnikiem".
Książkę "Ryszard Kapuściński. Biografia pisarza" opublikowało wydawnictwo Znak.ab, pap