Cement z czasów Imperium Rzymskiego pomoże stworzyć super beton? Naukowcy odkrywają karty

Z artykułu opublikowanego w GeoScienceWorld wynika, że jesteśmy o krok od uzyskania jeszcze trwalszego, jeszcze mocniejszego betonu. Będzie to możliwe dzięki badaniom nad składem cementu wykorzystywanego przez starożytnych Rzymian przy budowie mostów i innych budowli przez lata opierających się niszczącej sile korozji. Jak się okazuje, kluczem do rozwiązania zagadki trwałości m.in. Panteonu okazał się spisany przed 2 tys. lat przez Marcusa Vitruviusa skład na zaprawę murarską. Wulkaniczny pył, fragmenty skał, wapno oraz morska woda dawały pewność, że budowla nie rozpadnie się przez wieki.

Badacze ustalili, że to właśnie dzięki mieszance słonej wody morskiej oraz skał wulkanicznych, powstawały związki chemiczne, które spajały kamienne bloki przez tysiące lat. W kilka lat po zastygnięciu cementu z takiej mieszanki wytwarzały się minerały nazwane Al-tobermoryt i phillipsyt. To właśnie one powodowały, że z upływem czasu cement stawał się jeszcze mocniejszy, a nie kruszał, tak jak jego współczesne odpowiedniki. Jak zapewniano w opublikowanym 3 lipca artykule, badania naukowców nad tym fenomenem pozwalają mieć nadzieję, że ludzkość wyprodukuje jeszcze trwalszy beton, niż ten posiadany obecnie. Ma to całkowicie zrewolucjonizować sposób, w jaki konstruujemy nowożytne budowle.