Nasz dział „Nauka” na Pudelku i Kozaczku. Jakim cudem?
Dodano:
Artykuł z działu Nauka „Wprost” zasiał zamęt na plotkarskich portalach – Pudelku i Kozaczku. Ich czytelnicy byli w szoku, gdy zrozumieli, że w Polsce istnieją klasy społeczne. I że mogą sprawdzić, do której należą.
A wszystko zaczęło się od artykułu o „urodzie z klasą”. O tym, że kanon piękna w naszych umysłach kształtuje także grupa społeczna, w której się znajdujemy. Tekst sugerował, że na nasze preferencje estetyczne mówią coś o naszym miejscu na drabinie społecznej. Udostępniał także mały test dla czytelnika: jeśli podoba ci się poprawiany u chirurga, wulgarny erotyzm celebrytek w stylu Natalii Siwiec, to należysz do klasy często kojarzonej przez naukowców z pracownikami fizycznymi.
Gdy artykuł podchwycił Pudelek i Kozaczek, czytelnicy byli w szoku. – Jakie klasy społeczne? W Polsce nie ma klas społecznych, wszyscy są równi – pisali jedni. – Autor bezprawnie tworzy podziały i ubliża pracownikom fizycznym – dodawali drudzy. – Nieprawda, jestem po studiach, w klasie średniej, a mimo to podoba mi się Natalia Siwiec – mówili inni.
Te komentarze mówią wiele o Polakach. Mam na myśli nie te, które myliły tytuł doktora socjologii „dr” z tytułem lekarskim. Mam na myśli te negujące istnienie klas społecznych. Pokazują one, że Polakom, przeprowadzono na mózgach operację typową dla większości demokracji opartych o konsumpcję: wmówiono, że klas społecznych nie ma. Ale to nieprawda.
Co to jest klasa społeczna? Fragment tekstu: „To termin dość problematyczny, ale wciąż używany w socjologii – na przykład francuski socjolog Pierre Bourdieu wyróżnia trzy szerokie klasy: lud, klasę średnią i klasę wyższą. Przynależność do danej klasy zależy od wysokości zarobków i majątku, wykształcenia i pozycji zawodowej. Znaczenie mają też sieć kontaktów wśród osób decyzyjnych i tworzących kulturę lub wiedzę oraz gusta muzyczne czy właśnie estetyczne. Ogólnie mówiąc, im człowiek jest wyżej w hierarchii, tym łatwiejszy ma dostęp do zasobów”. Jedna z ostatnich klasyfikacji, której autorem jest m.in. Mike Savage z London School of Economics wyróżnia 7 klas społecznych, różniących się dochodem i możliwościami, jakie ma człowiek w życiu. To prekariat (najubożsi), tradycyjna klasa pracująca, klasa pracująca w usługach, klasa pracująca aspirująca, klasa średnia techniczna, klasa średnia zasobna oraz elity. Nie ma się co rozwodzić nad tym podziałem, Google służy zainteresowanym pomocą. Ważne, że socjologowie w Polsce akceptują go jako odpowiadający także naszym uwarunkowaniom.
Myśl klasowo. Naucz się marzyć
A czytelnicy Pudelka i Kozaczka? Często byli w szoku, bo o klasach społecznych we współczesnej Polsce nie słyszeli. Po części dlatego, że kontakty z innymi klasami mogą być poza sferą ich doświadczenia.
To niedobrze, bo świadomość przynależności klasowej jest bardzo dobra dla rozwoju osobowości człowieka. I nie ma to nic wspólnego z Marksem. Po prostu: jeśli wiemy, gdzie na drabinie społecznej jesteśmy, widzimy szerszy obraz: zaczynamy rozumieć jakie mamy możliwości w życiu w stosunku do tych, którzy są zarówno wyżej, jak i niżej w tej hierarchii. Ta świadomość podrażania nasze ego, budzi z letargu, zachęca do snucia wizji i planów. Do marzeń. Ale też najwyraźniej budzi gniew czytelników portali plotkarskich, którzy na refleksję o pokoleniowych celach życia dla siebie oraz swoich rodzin nigdy się nie zdobyli. Polska klasowa zaklajstrowała im umysł.
Oczywiście, podział na klasy od dawna wzbudza kontrowersje wśród opinii publicznej. Dlatego właśnie w sferze publicznej z terminologii klasowej zrezygnowano. Klasy zastąpiła jednorodna „opinia publiczna”. Dlaczego? Edward Bernays, krewniak Zygmunta Freuda i ojciec politycznego PR-u pisał, że terminy sugerujące jakiekolwiek nierówności należy wyrzucić poza sferę debaty publicznej, bo mogą potencjalnie rodzić konflikty. Hej, to ten sam człowiek, który wypromował termin „opinia publiczna”.
Pracownik fizyczny to niekoniecznie prostak, a człowiek na wysokim stanowisku to niekoniecznie ktoś na poziomie. Ale klasy społeczne istnieją i będą istnieć. Kto jest tego świadomy, ma lepszą orientację w życiu.
Wersja online artykułu „Uroda z klasą”
Interpretacja Pudelka
Interpretacja z Kozaczka
Gdy artykuł podchwycił Pudelek i Kozaczek, czytelnicy byli w szoku. – Jakie klasy społeczne? W Polsce nie ma klas społecznych, wszyscy są równi – pisali jedni. – Autor bezprawnie tworzy podziały i ubliża pracownikom fizycznym – dodawali drudzy. – Nieprawda, jestem po studiach, w klasie średniej, a mimo to podoba mi się Natalia Siwiec – mówili inni.
Te komentarze mówią wiele o Polakach. Mam na myśli nie te, które myliły tytuł doktora socjologii „dr” z tytułem lekarskim. Mam na myśli te negujące istnienie klas społecznych. Pokazują one, że Polakom, przeprowadzono na mózgach operację typową dla większości demokracji opartych o konsumpcję: wmówiono, że klas społecznych nie ma. Ale to nieprawda.
Co to jest klasa społeczna? Fragment tekstu: „To termin dość problematyczny, ale wciąż używany w socjologii – na przykład francuski socjolog Pierre Bourdieu wyróżnia trzy szerokie klasy: lud, klasę średnią i klasę wyższą. Przynależność do danej klasy zależy od wysokości zarobków i majątku, wykształcenia i pozycji zawodowej. Znaczenie mają też sieć kontaktów wśród osób decyzyjnych i tworzących kulturę lub wiedzę oraz gusta muzyczne czy właśnie estetyczne. Ogólnie mówiąc, im człowiek jest wyżej w hierarchii, tym łatwiejszy ma dostęp do zasobów”. Jedna z ostatnich klasyfikacji, której autorem jest m.in. Mike Savage z London School of Economics wyróżnia 7 klas społecznych, różniących się dochodem i możliwościami, jakie ma człowiek w życiu. To prekariat (najubożsi), tradycyjna klasa pracująca, klasa pracująca w usługach, klasa pracująca aspirująca, klasa średnia techniczna, klasa średnia zasobna oraz elity. Nie ma się co rozwodzić nad tym podziałem, Google służy zainteresowanym pomocą. Ważne, że socjologowie w Polsce akceptują go jako odpowiadający także naszym uwarunkowaniom.
Myśl klasowo. Naucz się marzyć
A czytelnicy Pudelka i Kozaczka? Często byli w szoku, bo o klasach społecznych we współczesnej Polsce nie słyszeli. Po części dlatego, że kontakty z innymi klasami mogą być poza sferą ich doświadczenia.
To niedobrze, bo świadomość przynależności klasowej jest bardzo dobra dla rozwoju osobowości człowieka. I nie ma to nic wspólnego z Marksem. Po prostu: jeśli wiemy, gdzie na drabinie społecznej jesteśmy, widzimy szerszy obraz: zaczynamy rozumieć jakie mamy możliwości w życiu w stosunku do tych, którzy są zarówno wyżej, jak i niżej w tej hierarchii. Ta świadomość podrażania nasze ego, budzi z letargu, zachęca do snucia wizji i planów. Do marzeń. Ale też najwyraźniej budzi gniew czytelników portali plotkarskich, którzy na refleksję o pokoleniowych celach życia dla siebie oraz swoich rodzin nigdy się nie zdobyli. Polska klasowa zaklajstrowała im umysł.
Oczywiście, podział na klasy od dawna wzbudza kontrowersje wśród opinii publicznej. Dlatego właśnie w sferze publicznej z terminologii klasowej zrezygnowano. Klasy zastąpiła jednorodna „opinia publiczna”. Dlaczego? Edward Bernays, krewniak Zygmunta Freuda i ojciec politycznego PR-u pisał, że terminy sugerujące jakiekolwiek nierówności należy wyrzucić poza sferę debaty publicznej, bo mogą potencjalnie rodzić konflikty. Hej, to ten sam człowiek, który wypromował termin „opinia publiczna”.
Pracownik fizyczny to niekoniecznie prostak, a człowiek na wysokim stanowisku to niekoniecznie ktoś na poziomie. Ale klasy społeczne istnieją i będą istnieć. Kto jest tego świadomy, ma lepszą orientację w życiu.
Wersja online artykułu „Uroda z klasą”
Interpretacja Pudelka
Interpretacja z Kozaczka