Na środowym (16 grudnia - red.) wieczornym posiedzeniu obu izb parlamentu wymaganą większość trzech piątych głosów otrzymali profesorowie prawa konstytucyjnego Augusto Barbera i Franco Modugno oraz profesor prawa pracy Giulio Prosperetti. Ich wybór został przyjęty "z głęboką satysfakcją" przez przewodniczących Senatu - Pietro Grasso oraz Izby Deputowanych - Laurę Boldrini.
Ustrojowy pat został przezwyciężony dzięki porozumieniu zawartemu pomiędzy rządzącą Partią Demokratyczną, centrystami a opozycyjnym Ruchem Pięciu Gwiazd. Ten ostatni, postrzegany dotychczas jako siła antysystemowa we włoskim parlamencie, zyskał tym samym na znaczeniu.
Wybór sędziów paraliżowany był przez działania opozycji, która m.in. nie brała udziału w głosowaniach oraz przedstawiała coraz to nowych własnych kandydatów, bez wielkich szans na poparcie. Dopiero wystawienie przez Partię Demokratyczną wspólnych z innymi ugrupowaniami kandydatur przerwało dotychczasowy impas. Ostateczne głosowanie poprzedziły długotrwałe ustalenia. W głosowaniu udziału nie wzięli członkowie opozycyjnej partii Forza Italia, oburzeni tym, że premier Matteo Renzi nie zdecydował się na rozmowy z nimi w kwestii wyboru wspólnych kandydatów.
Problemy z wyborem sędziów trwały od czerwca 2014 roku. Włoski Trybunał Konstytucyjny liczy 15 sędziów. Po jednej trzeciej jego składu mianują: prezydent, obie izby parlamentu na wspólnym posiedzeniu i organy sądownictwa.