Ludzie

JOSÉ MARIA AZNAR
Wybory parlamentarne w Hiszpanii zakończyły się wielkim sukcesem prawicy. Zwycięstwa Partii Ludowej premiera José Marii Aznara można się było wprawdzie spodziewać, ale zaskakujące jest to, że zdobyła ona absolutną większość mandatów w izbie niższej Kortezów.

Partia Ludowa zdobyła o 27 mandatów więcej niż przed czterema laty, a jej główni rywale, socjaliści Joaquina Almunii, stracili w Kongresie Deputowanych szesnaście miejsc (nie pomógł im nawet zawarty krótko przed wyborami alians z komunistami). Partia Aznara zawdzięcza swój sukces skutecznej polityce rządu - jedynego prawicowego gabinetu w Europie Zachodniej. W ostatnich latach Hiszpania notowała stały wzrost gospodarczy przy jednoczesnym znacznym spadku liczby bezrobotnych. Premier prowadził też umiejętną politykę wobec mniejszości narodowych. Jedynym nie rozwiązanym problemem pozostaje działalność terrorystycznej organizacji baskijskich separatystów (ETA). Atutem Aznara było to, że Partia Ludowa zachowała jedność, a także uniknęła korupcyjnych skandali.
José Maria Aznar ma 47 lat. Z wykształcenia jest prawnikiem. W latach 1982-1987 pełnił funkcję sekretarza generalnego Sojuszu Ludowego. W 1987 r. objął urząd szefa rządu autonomicznej prowincji Kastylia-León. W 1990 r. został przewodniczącym Partii Ludowej (ugrupowania powstałego w miejsce Sojuszu Ludowego). Premierem jest od 1996 r.


SALMAN RADUJEW
Pełniący obowiązki prezydenta Rosji Władimir Putin ogłosił, że w wyniku akcji wojsk federalnych ujęto Salmana Radujewa, "człowieka z kulą w głowie", jednego z najbardziej znanych czeczeńskich komendantów polowych, zwolennika totalnej wojny z Rosją i eksportu rewolucji islamskiej.

Kiedy w 1997 r. Rosją wstrząsały zamachy bombowe, Radujew chwalił się, że działo się to z jego rozkazu. Wkrótce przyznał się też, że uczestniczył w zamachu na prezydenta Gruzji Eduarda Szewardnadze. Nie wiadomo, czy mówił prawdę, czy tylko zabiegał o rozgłos. Z pewnością przyczynił się jednak do zaognienia stosunków z Rosją i powstania stereotypu Czeczena-terrorysty. Prezydent Czeczenii Asłan Maschadow stwierdził nawet, że nie powinien być on traktowany "jako problem polityczny, lecz psychiatryczny".
Salman Radujew ma 32 lata. Jest krewnym Dżochara Dudajewa, zabitego przed kilkoma laty przez Rosjan pierwszego prezydenta Czeczenii. Szerzej znany stał się na początku 1996 r., gdy na czele oddziału czeczeńskich bojowników najechał dagestańskie miasteczko Kizlar i wziął zakładników (między innymi milicjantów). Gdy zaczął się przyznawać do kolejnych akcji terrorystycznych, wiceprezydent Wacha Arsanow wydał rozkaz aresztowania "bohatera" wojny z Rosją. Kilka miesięcy później Czeczeni stworzyli specjalną brygadę, której zadaniem było ściganie słynnego dowódcy polowego.


KAZIMIERZ MICHAŁ UJAZDOWSKI
"Partyjniactwo" - tak Jerzy Wierchowicz, przewodniczący Klubu Parlamentarnego Unii Wolności, skomentował nominację Kazimierza Michała Ujazdowskiego, wiceprezesa Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego, na szefa resortu kultury i dziedzictwa narodowego. Politycy AWS uważają natomiast, że będzie on ministrem "merytorycznym", nie uwikłanym w partyjne układy.

Działacze koalicyjnej UW zarzucili Jerzemu Buzkowi, że nazwisko nowego ministra kultury ogłosił bez konsultacji. Zdaniem Wierchowicza, o nominacji Ujazdowskiego nie zdecydowały względy merytoryczne, lecz interes SKL. Polityk UW proponował wcześniej, by na czele MKiDN stanął Andrzej Wajda, Krzysztof Piesiewicz, Andrzej Szczypiorski bądź Kazimierz Kaczor. Natomiast prezes SKL Mirosław Styczeń uważa, że premier postąpił słusznie - Ujazdowski od dawna był przygotowywany do objęcia resortu, którym kierował jego partyjny kolega Andrzej Zakrzewski, wiele miesięcy zmagający się ze śmiertelną chorobą.
Kazimierz Michał Ujazdowski ma 36 lat. Z wykształcenia jest prawnikiem. W latach 80. związał się z Ruchem Młodej Polski. Później był działaczem Forum Prawicy Demokratycznej i Unii Demokratycznej. Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Partii Konserwatywnej oraz lidera Koalicji Konserwatywnej. Po przyłączeniu się konserwatystów do SKL został wiceprezesem stronnictwa.