W Świnicach Warckich doszło do buntu młodych naukowców. Dzieci nie chciały już słuchać legend o bogatej faunie tego rejonu i powiedziały tak: sami sprawdzimy jak jest, bo w to co się u nas przekazuje z dziada, pradziada nie do końca wierzymy. I dobrze, bo inaczej nie byłoby sukcesu w projekcie badawczym „Ile zjada zając?”!
No właśnie, ile zjada? Diabeł wie, przecież nikt z nim przy stole nie siedział. Nikt poza… szkolnymi badaczami. Plan był staranie dopracowany – najpierw nauczyć się rozpoznawać tropy i odgłosy zwierząt, a potem poznać jak żyją i co jedzą. Wszystko po to, by powiedzieć wreszcie całą prawdę o różnych gatunkach w najbliższej okolicy. Jak jest latem, a jak zimą, jak na wiosnę, a jak na jesieni. Teraz, jak ktoś chce tam czegoś dowiedzieć się o zwierzętach, to po prostu pyta dzieci, a konkretnie jednego z małych członków grupy badawczej.
Co z tego wszystkiego wynika? Przede wszystkim to, że mali naukowcy nauczyli się żyć w zgodzie z naturą. To znaczy rozumieć ją, umieć obserwować nie robiąc zwierzętom krzywdy i weryfikować swe spostrzeżenia w oparciu o wiarygodne źródła. Stało się tak, bo ktoś jako pierwszy postawił pytanie: Ile zjada zając? To było wyzwanie, by więcej zrozumieć.
Hasło przewodnie: Chcieć wiedzieć, chcieć zrozumieć, chcieć poznać prawdę obalając mity! Dzieci ze Świnic Warckich tak właśnie chciały i dopięły swego!