Na czwartkowym posiedzeniu Rada Mediów Narodowych podjęła decyzję o wyborze dwuosobowego zarządu Polskiego Radia. O stanowisko prezesa starali się Henryk Cichecki, Jacek Sobala, Marzanna Stychlerz-Kłucińska, Tomasz Wybranowski, Mariusz Staniszewski i Barbara Stanisławczyk-Żyła, która ostatecznie zrobiła najlepsze wrażenie na członkach RMN. Wiceprezesem wybrano Mariusza Staniszewskiego.
Przez ostatni rok Barbara Stanisławczyk-Żyła współtworzyła trzyosobowy zarząd Polskiego Radia, powołany przez ówczesnego ministra skarbu Dawida Jackiewicza. Było to możliwe, dzięki wejściu w życie tzw. małej nowelizacji ustawy medialnej. Pozostałe dwa stanowiska zajmowali Marcin Palade (odwołany w kwietniu 2016) i Jerzy Kłosiński. Wydawało się, że jej zwycięstwo w konkursie na prezesa umocni jej pozycję i da potrzebny spokój do pracy. Tymczasem już kolejnego dnia, po udzieleniu wywiadu, w którym przedstawiała swoje plany na przyszłość, ogłosiła swoją rezygnację. Rada Mediów Narodowych nie odniosła się jeszcze do decyzji Stanisławczyk.
Kim jest Barbara Stanisławczyk-Żyła?
Barbara Stanisławczyk-Żyła jest absolwentką Politechniki Warszawskiej i Podyplomowego Studium Dziennikarskiego na Uniwersytecie Warszawskim. Jeszcze w trakcie studiów napisała książkę „Matka Hłaski”, wydaną w 1991 przez wydawnictwo „Słowo”. Jej reportaże ukazywały się m.in. w „Po prostu” i „Tygodniku Solidarność”. W 1990 była stypendystką w Agencji Reutera w Londynie. Jest autorką „Pajęczyny”, przedstawiającej społeczno-psychologiczne portrety pracowników SB średniej rangi. Wydawnictwo „Miniatury” w 1994 roku wydało wywiad-rzekę, którą autorka przeprowadziła z Krzysztofem Kąkolewskim - „Kąkolewski bez litości”. Napisała też między innymi „Czterdzieści twardych”, historię o Polakach, którzy w czasie II Wojny Światowej ratowali Żydów. W wyższej szkole Collegium Civitas prowadziła warsztaty reporterskie. Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.