Nie wiem dlaczego prezydent Lech Kaczyński twierdzi, że w Polsce zanika poczucie patriotyzmu. Wręcz przeciwnie. Dziesiątki inicjatyw podejmowanych z okazji Dnia Niepodległości wskazują raczej, że wśród Polaków, także młodych, wzrasta poczucie narodowej dumy.
Godzinę rozpoczęciem uroczystości z okazji 91 rocznicy odzyskania niepodległości, publiczna telewizja wyemitowała ciekawy reportaż "Ogień Niepodległości".
Opowiadał on o młodych ludziach, którzy sztafetą rowerową przywożą do Warszawy ogień ze zniczy płonących na polskich grobach na kresach. Trasę tę pokonują w listopadzie, więc często muszą walczyć z niesprzyjającą aurą. Robią to absolutnie bezinteresownie, jedynie dla uczczenia Dnia Niepodległości i pamięci osób, kóre dla tej idei poświęciły kiedyś życie. Takich inicjatyw w całej Polsce jest więcej. Świetnym przykładem są harcerze, którzy pojechali na Ukrainę i Białoruś, by odrestaurować niszczejące polskie groby czy festiwal piosenek patriotycznych. Impreza ta, która odbyła się w jednym z warszawskich teatrów z udziałem m.in. Edyty Geppert i Jan Pietrzak, ściągnęła spore audytorium. Kamery telewizyjne, które to transmitowały wyraźnie pokazywały, że widownia była wypełniona do ostatniego miejsca, a na krzesłach widać było wielu ludzi, który nie przekroczyli trzydziestki.
Na podwarszawskim osiedlu, na którym mieszkam, widziałem wczoraj biało-czerwoną flagę wywieszoną w co trzecim domu. To oczywiście mniej niż połowa mieszkańców, a więc nie za dużo, ale znacznie więcej niż jeszcze rok temu, kiedy flagi były wywieszone w czterech, czy pięciu domach. Widać więc, że coraz więcej ludzi przywiązuje wagę do czczenia rocznicy odzyskania niepodległości. Coraz ięcej jest też patriotycznych inicjatyw wśród młodzieży, harcerzy i skautów.
Patriotyzm jeszcze niedawno w obliczu integracji europejskiej przedstawiany jako nieco już staroświecki, zaściankowy czy drobnomieszczański, kojarzony trochę z nacjonalizmem, po 20 latach III RP ponownie staje się modny. Coraz więcej Polaków nie wstydzi się otwarcie manifestować swojego przywiązania do ojczyzny i tradycji narodowej. To świadczy o tym, że patriotyzm nie musi kłócić się z nowoczesnością i otwartością na świat. Obserwowane przez mnie tendencje świadczą też o tym, że patriotyzm nie jest ideą, którą należy odesłać do lamusa, trzeba tylko umieć z nią trafić do młodych ludzi.
Opowiadał on o młodych ludziach, którzy sztafetą rowerową przywożą do Warszawy ogień ze zniczy płonących na polskich grobach na kresach. Trasę tę pokonują w listopadzie, więc często muszą walczyć z niesprzyjającą aurą. Robią to absolutnie bezinteresownie, jedynie dla uczczenia Dnia Niepodległości i pamięci osób, kóre dla tej idei poświęciły kiedyś życie. Takich inicjatyw w całej Polsce jest więcej. Świetnym przykładem są harcerze, którzy pojechali na Ukrainę i Białoruś, by odrestaurować niszczejące polskie groby czy festiwal piosenek patriotycznych. Impreza ta, która odbyła się w jednym z warszawskich teatrów z udziałem m.in. Edyty Geppert i Jan Pietrzak, ściągnęła spore audytorium. Kamery telewizyjne, które to transmitowały wyraźnie pokazywały, że widownia była wypełniona do ostatniego miejsca, a na krzesłach widać było wielu ludzi, który nie przekroczyli trzydziestki.
Na podwarszawskim osiedlu, na którym mieszkam, widziałem wczoraj biało-czerwoną flagę wywieszoną w co trzecim domu. To oczywiście mniej niż połowa mieszkańców, a więc nie za dużo, ale znacznie więcej niż jeszcze rok temu, kiedy flagi były wywieszone w czterech, czy pięciu domach. Widać więc, że coraz więcej ludzi przywiązuje wagę do czczenia rocznicy odzyskania niepodległości. Coraz ięcej jest też patriotycznych inicjatyw wśród młodzieży, harcerzy i skautów.
Patriotyzm jeszcze niedawno w obliczu integracji europejskiej przedstawiany jako nieco już staroświecki, zaściankowy czy drobnomieszczański, kojarzony trochę z nacjonalizmem, po 20 latach III RP ponownie staje się modny. Coraz więcej Polaków nie wstydzi się otwarcie manifestować swojego przywiązania do ojczyzny i tradycji narodowej. To świadczy o tym, że patriotyzm nie musi kłócić się z nowoczesnością i otwartością na świat. Obserwowane przez mnie tendencje świadczą też o tym, że patriotyzm nie jest ideą, którą należy odesłać do lamusa, trzeba tylko umieć z nią trafić do młodych ludzi.