11 grudnia 1618 r. (lub jak podają inne źródła 3 stycznia 1619 r.), Rzeczpospolita Obojga Narodów podpisała z Rosją rozejm w Dywilinie. W efekcie, obszar Rzeczpospolitej osiągnął 990 tys. kilometrów kwadratowych - to największe terytorium jakie kiedykolwiek osiągnęło państwo polsko-litewskie.
Jeszcze za czasów Władysława Jagiełły i unii personalnej Polski z Litwą, terytorium państwa połączonego osobą polskiego króla było jeszcze większe - obejmowało tereny współczesnej Mołdawii, dużej części Ukrainy (bez Krymu) i jego granice wschodnie kończyły się pod Możajskiem (około 100 km od Moskwy).
Rozejm w Dywilinie rozszerzył ziemie Rzeczpospolitej na wschodzie o Smoleńszczyznę (dołączoną do Litwy), Siewierszczyznę i Czernihowszczyznę, które zostały dołączone do Korony Polskiej (te tereny utrzymano przy Rzeczpospolitej do 1667 r.).
Traktat podpisany w Dywilinie miał obowiązywać czternaście i pół roku - oprócz korzyści terytorialnych dla Rzeczpospolitej, strona Polska nie pozwoliła na to, by książę Władysław (późniejszy Władysław IV Waza) zrzekł się roszczeń do tronu carskiego.
To rozszerzenie granic Rzeczpospolitej trwało krótko - już w 1622 r., Zygmunt III Waza był zmuszony oddać Inflanty Szwedom.
Wprost.pl
Rozejm w Dywilinie rozszerzył ziemie Rzeczpospolitej na wschodzie o Smoleńszczyznę (dołączoną do Litwy), Siewierszczyznę i Czernihowszczyznę, które zostały dołączone do Korony Polskiej (te tereny utrzymano przy Rzeczpospolitej do 1667 r.).
Traktat podpisany w Dywilinie miał obowiązywać czternaście i pół roku - oprócz korzyści terytorialnych dla Rzeczpospolitej, strona Polska nie pozwoliła na to, by książę Władysław (późniejszy Władysław IV Waza) zrzekł się roszczeń do tronu carskiego.
To rozszerzenie granic Rzeczpospolitej trwało krótko - już w 1622 r., Zygmunt III Waza był zmuszony oddać Inflanty Szwedom.
Wprost.pl