Kolekcję I edycji "Kaprysów" Goi (1799) można będzie znów zobaczyć w Instytucie Cervantesa w Warszawie w dniach od 10 października do 16 listopada 2012 r. Grafiki te, choć znajdują się w płockim muzeum są wystawiane są niezwykle rzadko, ze względu na ich szczególną wartość.
Wszystkie 80 "Kaprysów" z kolekcji należącej do Instytutu Cervantesa pochodzi z 11 edycji (1928), wytłoczonej na potrzeby Uniwersalnej Wystawy w Sewilli w 1929 roku. W przeciwieństwie do poprzednich wystaw grafik Goi w Polsce, tym razem "Kaprysy" opatrzone będą dwoma seriami komentarzy.
Tytuły grafik i towarzyszące im zapiski stanowią odrębną, historyczno-literacką wartość dodaną, do arcydzieł Goi. Są to skrzące się dowcipem i zjadliwą ironią komentarze do społecznych zjawisk współczesnej mu Hiszpanii. O ile tytuły grafikom nadał na pewno sam Goya, co do autorstwa dodatkowych tekstów nie ma pewności. Istnieją ich trzy warianty, zachowane m.in. w Muzeum Prado oraz w Bibliotece Narodowej w Madrycie, dość różniące się między sobą, z których część może pochodzić od samego Goi, a część zapewne napisali inni, współcześni mu komentatorzy, jak było w zwyczaju na przełomie XVIII i XIX w. Niektóre z nich, dotąd w Polsce mało znane, napisane są często bardzo ostrym językiem, a wyrażone w nich sądy nawet dziś mogłyby szokować konserwatywną publiczność.
Pierwsza seria rycin Goi, Kaprysy, pochodzi z 1799 roku. Jej powstanie zbiega się w czasie z poważną chorobą, na którą zapadł malarz na początku lat dziewięćdziesiątych, i która pozbawiła go słuchu do końca życia. Łączy się je również z niepowodzeniem Goi w związku z Księżną Alba w 1796 roku. Krytyczny przekaz "Kaprysów" obudził czujność Inkwizycji, i w obawie przed represjami wycofano je natychmiast ze sprzedaży. Goya podarował królowi 80 trawionych blach wraz z jeszcze nie sprzedanymi odbitkami, które zostały zinwentaryzowane w Państwowym Zbiorze Miedziorytów (Calcografía Nacional) w 1803 roku. Goya nazwał je “obrazami zrodzonymi z fantazji, które służą wyśmianiu i napiętnowaniu przesądów, a także uświęconej przez lata obłudy i hipokryzji”. Pierwsze 36 rycin traktuje o miłości i prostytucji, podejmuje także inne tematy, takie jak złe wychowanie dzieci, małżeństwo z rozsądku, matczyne okrucieństwo, chciwość, obżarstwo mnichów, przemytnictwo, etc. Bohaterami rycin o numerach od 37 do 42 są osły. Od numeru 43 w "Kaprysach" królują postaci czarownic, gnomów i chochlików, księży i diabłów.
Instytut Cervantesa
10 X – 16 XI 2012, godz. otwarcia od 11 X: od 10:00 do 17:00
Tytuły grafik i towarzyszące im zapiski stanowią odrębną, historyczno-literacką wartość dodaną, do arcydzieł Goi. Są to skrzące się dowcipem i zjadliwą ironią komentarze do społecznych zjawisk współczesnej mu Hiszpanii. O ile tytuły grafikom nadał na pewno sam Goya, co do autorstwa dodatkowych tekstów nie ma pewności. Istnieją ich trzy warianty, zachowane m.in. w Muzeum Prado oraz w Bibliotece Narodowej w Madrycie, dość różniące się między sobą, z których część może pochodzić od samego Goi, a część zapewne napisali inni, współcześni mu komentatorzy, jak było w zwyczaju na przełomie XVIII i XIX w. Niektóre z nich, dotąd w Polsce mało znane, napisane są często bardzo ostrym językiem, a wyrażone w nich sądy nawet dziś mogłyby szokować konserwatywną publiczność.
Pierwsza seria rycin Goi, Kaprysy, pochodzi z 1799 roku. Jej powstanie zbiega się w czasie z poważną chorobą, na którą zapadł malarz na początku lat dziewięćdziesiątych, i która pozbawiła go słuchu do końca życia. Łączy się je również z niepowodzeniem Goi w związku z Księżną Alba w 1796 roku. Krytyczny przekaz "Kaprysów" obudził czujność Inkwizycji, i w obawie przed represjami wycofano je natychmiast ze sprzedaży. Goya podarował królowi 80 trawionych blach wraz z jeszcze nie sprzedanymi odbitkami, które zostały zinwentaryzowane w Państwowym Zbiorze Miedziorytów (Calcografía Nacional) w 1803 roku. Goya nazwał je “obrazami zrodzonymi z fantazji, które służą wyśmianiu i napiętnowaniu przesądów, a także uświęconej przez lata obłudy i hipokryzji”. Pierwsze 36 rycin traktuje o miłości i prostytucji, podejmuje także inne tematy, takie jak złe wychowanie dzieci, małżeństwo z rozsądku, matczyne okrucieństwo, chciwość, obżarstwo mnichów, przemytnictwo, etc. Bohaterami rycin o numerach od 37 do 42 są osły. Od numeru 43 w "Kaprysach" królują postaci czarownic, gnomów i chochlików, księży i diabłów.
Instytut Cervantesa
10 X – 16 XI 2012, godz. otwarcia od 11 X: od 10:00 do 17:00