Niecodzienny projekt trwa w krakowskim Bunkrze Sztuki. Do jego realizacji autor Łukasz Surowiec zaprosił krakowskich kloszardów, którzy wprowadzili się do pomieszczeń budynku.
Ich pobyt w Bunkrze Sztuki stanowią jedną z dwóch części wystawy - część performatywną, nazwaną Poczekalnią. Umieszczona w piwnicy, jest otwarta 24 godziny na dobę. Mają do niej wstęp „dziady, odmieńcy, performerzy życia”. Jest ona miejscem ich zwykłych życiowych czynności takich jak spanie czy jedzenie, ale też, jak to określił artysta, „poczekalnią do czekania na przykład na wiosnę, na ważne wydarzenie czy na zmiany”. Poczekalnia jest prototypem anarchicznej przestrzeni, w której zawieszono zasady umowy społecznej.
W przyszłości z tego materiału powstanie film.
Wystawa pośrednio zwraca uwagę na będących istotnym elementem życia miasta wykluczonych, również tych, którzy sami się wykluczają z życia społecznego, i których artysta nazywa żywymi performerami miejskimi. Tytuł wystawy nawiązuje do słynnego spektaklu "Dziady" Adama Mickiewicza w reżyserii Konrada Swinarskiego, pokazywanego w krakowskim Teatrze Starym w 1973 roku.
„Dziady” Łukasza Surowca opowiadają bez romantyzmu i mitologizacji o losie bezdomnych, nie ukrywając towarzyszącego im smrodu, brudu, ukazując inny poziom rzeczywistości, w jakiej żyją oraz możliwe sposoby przetrwania, podkreślają też pierwiastek ich dążenia do samostanowienia. Artysta nie tylko „użył” bezdomnych do swojego projektu. Chce też w pozytywnym sensie zaingerować w ich życie, ale w zupełnie inny sposób niż robią to służby społeczne, które, jak uważa, które automatycznie racjonalizują życie, ograniczają podmiotowość tych ludzi.
Wystawie towarzyszy gazeta, na którą składa się tekst kuratorski (instrukcja obsługi wystawy i Poczekalni) oraz wypisy z literatury dotyczące Dziadów (m.in.: Tadeusz Kantor, Katechizm Kościoła Katolickiego, Tadeusz Boy-Żeleński, Lech Kaczyński, Adam Chmielowski – brat Albert, Krzysztof Niemczyk, historie paryskich kloszardów, wściekli z czasów Rewolucji Francuskiej).
Łukasz Surowiec (ur. 1985), zajmuje się sztukami wizualnymi. Używa różnych mediów. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i Poznaniu oraz w Berlinie (Universität der Künste). Brał udział w 7. Berlin Biennale z projektem Berlin-Birkenau, który pokazywał również w Galerii Whitechapel w Londynie. Wystawiał m.in. w Kalmar konstmuseum, CSW Kronika w Bytomiu, Ars Agenda Nova w Krakowie i Instytucie Sztuki Wyspa w Gdańsku. Mieszka i pracuje w Bytomiu.
Wystawa czynna do 3 marca.
em, bunkier.art.pl
W przyszłości z tego materiału powstanie film.
Wystawa pośrednio zwraca uwagę na będących istotnym elementem życia miasta wykluczonych, również tych, którzy sami się wykluczają z życia społecznego, i których artysta nazywa żywymi performerami miejskimi. Tytuł wystawy nawiązuje do słynnego spektaklu "Dziady" Adama Mickiewicza w reżyserii Konrada Swinarskiego, pokazywanego w krakowskim Teatrze Starym w 1973 roku.
„Dziady” Łukasza Surowca opowiadają bez romantyzmu i mitologizacji o losie bezdomnych, nie ukrywając towarzyszącego im smrodu, brudu, ukazując inny poziom rzeczywistości, w jakiej żyją oraz możliwe sposoby przetrwania, podkreślają też pierwiastek ich dążenia do samostanowienia. Artysta nie tylko „użył” bezdomnych do swojego projektu. Chce też w pozytywnym sensie zaingerować w ich życie, ale w zupełnie inny sposób niż robią to służby społeczne, które, jak uważa, które automatycznie racjonalizują życie, ograniczają podmiotowość tych ludzi.
Wystawie towarzyszy gazeta, na którą składa się tekst kuratorski (instrukcja obsługi wystawy i Poczekalni) oraz wypisy z literatury dotyczące Dziadów (m.in.: Tadeusz Kantor, Katechizm Kościoła Katolickiego, Tadeusz Boy-Żeleński, Lech Kaczyński, Adam Chmielowski – brat Albert, Krzysztof Niemczyk, historie paryskich kloszardów, wściekli z czasów Rewolucji Francuskiej).
Łukasz Surowiec (ur. 1985), zajmuje się sztukami wizualnymi. Używa różnych mediów. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i Poznaniu oraz w Berlinie (Universität der Künste). Brał udział w 7. Berlin Biennale z projektem Berlin-Birkenau, który pokazywał również w Galerii Whitechapel w Londynie. Wystawiał m.in. w Kalmar konstmuseum, CSW Kronika w Bytomiu, Ars Agenda Nova w Krakowie i Instytucie Sztuki Wyspa w Gdańsku. Mieszka i pracuje w Bytomiu.
Wystawa czynna do 3 marca.
em, bunkier.art.pl