Mam mieszane uczucia w sprawie szwajcarskiego referendum. Zakazy, dotyczące praktyk religijnych nie są niczym dobrym, ale z drugiej strony mogę wyobrazić sobie, że rdzennych mieszkańców Szwajcarii może niepokoić coraz większa ekspansja islamu.
Belgowie przyzwyczaili się już do coraz większej liczby meczetów i minaretów. Nawet zresztą, gdyby im się to zjawisko nie podobało, i tak nie mieliby specjalnie możliwości zaprotestowania. W odróżnieniu od nich Szwajcarzy dysponują narzędziem, które pozwala im na wiele - powszechnym referendum. Szwajcaria jest jedynym krajem europejskim, który tak wiele istotnych dla państwa spraw rozstrzyga za pomocą referendum.
Choć nie jest to poprawne politycznie, mogę zrozumieć mieszkańców Szwajcarii. Śpiew muezina i widok minaretu nie jest częścią tradycji, w jakiej wyrośli i o ile w ilościach aptekarskich może być to uznane za element egzotyki, o tyle w większej liczbie może być to oznaką ekspansji islamu. Oczywiście wszelkie zakazy, dotyczące praktyk religijnych źle się kojarzą i nie są niczym dobrym, ale Szwajcarów też trzeba zrozumieć. Tym bardziej, że tylko nasz kontynent jest tak tolerancyjny. W wielu krajach islamskich agresję budzi widok naszyjnika z krzyżykiem, nie mówiąc już o np. pomyśle wybudowania bazyliki w centrum miasta. Jakoś też nie pamiętam, by organizacje międzynarodowe w równym stopniu oburzały się po decyzji Strasburga w sprawie krzyży we włoskich szkołach.
Tak czy owak decyzja obywateli szwajcarskich idzie w poprzek nurtu poprawności politycznej. I zostanie prawdopodobnie zaskarżona przez obrońców praw człowieka, sprawę pewnie rozstrzygnie trybunał w Strasburgu. Obawiam się, może na wyrost, że w dalszej perspektywie to konkretne referendum może sprawić, iż pomysł przeprowadzania referendów powoli zacznie odchodzić do lamusa. Innym negatywnym efektem sprawy może być gniew muzułmanów i eskalacja napięcia pomiędzy ludnością rdzenną a przybyszami z krajów islamskich. I to nie tylko w Szwajcarii.