W Petersburgu stanął pierwszy w Rosji pomnik "białego" admirała Aleksandra Kołczaka, jednego z organizatorów i przywódców białej armii podczas wojny domowej 1918-20.
Przedstawiciele grupy inicjatywnej ds. rehabilitacji Kołczaka, która od lat zabiegała o wzniesienie jego pomnika, uważają, że nadszedł już czas "psychologicznego zakończenia wojny domowej", kiedy to polityków dzielono ze względu na ich przekonania na "czerwonych" i "białych".
Urodzony w 1874 r. Aleksander Kołczak, był absolwentem akademii marynarki wojennej i uczestnikiem wielu morskich ekspedycji. Jego imię otrzymały wyspa i przylądek w Zatoce Tajmyrskiej. W czasie wojny rosyjsko-japońskiej za obronę Portu Artura Kołczak został nagrodzony "za bohaterstwo".
Po rewolucji październikowej nie podporządkował się władzy bolszewików i został przywódcą "ruchu białych". Zorganizował armię, która zajęła znaczną część Syberii i Ural. W wyniku klęsk ponoszonych w walkach z Armią Czerwoną, w 1920 r. Kołczak przekazał swe pełnomocnictwa gen. Denikinowi. Aresztowany przez bolszewików został przez nich rozstrzelany w Irkucku w 1920 r.
em, pap
Urodzony w 1874 r. Aleksander Kołczak, był absolwentem akademii marynarki wojennej i uczestnikiem wielu morskich ekspedycji. Jego imię otrzymały wyspa i przylądek w Zatoce Tajmyrskiej. W czasie wojny rosyjsko-japońskiej za obronę Portu Artura Kołczak został nagrodzony "za bohaterstwo".
Po rewolucji październikowej nie podporządkował się władzy bolszewików i został przywódcą "ruchu białych". Zorganizował armię, która zajęła znaczną część Syberii i Ural. W wyniku klęsk ponoszonych w walkach z Armią Czerwoną, w 1920 r. Kołczak przekazał swe pełnomocnictwa gen. Denikinowi. Aresztowany przez bolszewików został przez nich rozstrzelany w Irkucku w 1920 r.
em, pap