Wystawę obrazów Jacka Sienickiego, jednego z najwybitniejszych malarzy pokolenia Arsenału, od czwartku można będzie oglądać w Galerii Współczesnej Sztuki Sakralnej w Kielcach.
Kielecka Galeria Współczesnej Sztuki Sakralnej "Dom Praczki" uczci w ten sposób 10 rocznica śmierci Sienickiego, która mija 14 grudnia, oraz pięciolecie swej działalności wystawienniczej.
Zdaniem jej szefowej, Agnieszki Ostrowskiej, Jacek Sienicki należał do grona twórców, którzy traktują sztukę jako wartość osadzoną w tradycji kultury europejskiej, mającej korzenie w antyku i chrześcijaństwie. - Będąc nowatorski w formie pozostał wierny własnej intuicji i sumieniu, przekonany, że w sztuce najważniejsza jest prawda, a nie formalna gra z odbiorcą - mówi o malarstwie Sienickiego Orłowska.
Jak zaznaczyła, Sienicki lubił pracować cyklami, ale nie była to gra wokół motywu przez mnożenie obrazów. W cyklu jego prac ujawnia się skupienie, uparte przedzieranie się przez opór materii, szukanie tego najwłaściwszego koloru i światła - tłumaczyła. W jednym ze swoich szkicowników Sienicki napisał: "Jednak może coś jest w tych obrazach, są tacy, co je lubią, nawet darzą uczuciem". Artysta miał rację; 10 lat po jego śmierci rośnie zainteresowanie jego malarstwem i to zarówno wśród krytyków, jak i kolekcjonerów - ocenia Orłowska.
Na kieleckiej wystawie, która ma być otwarta do końca stycznia, będzie można zobaczyć obrazy z pięciu kolekcji prywatnych przedstawiające wnętrza pracowni, dachy, postaci i martwe natury.
Jacek Sienicki urodził w 1928 roku w Warszawie i tam zmarł. Studiował w miejscowej Akademii Sztuk Pięknych, a potem został jej profesorem. Debiutował w 1955 r. na słynnej Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki w warszawskim Arsenale. Miał 43 wystawy indywidualne, brał również udział w licznych ekspozycjach sztuki polskiej za granicą. Otrzymał wiele nagród i wyróżnień.
em
Kielecka Galeria Współczesnej Sztuki Sakralnej "Dom Praczki" uczci w ten sposób 10 rocznica śmierci Sienickiego, która mija 14 grudnia, oraz pięciolecie swej działalności wystawienniczej.
Zdaniem jej szefowej, Agnieszki Ostrowskiej, Jacek Sienicki należał do grona twórców, którzy traktują sztukę jako wartość osadzoną w tradycji kultury europejskiej, mającej korzenie w antyku i chrześcijaństwie. - Będąc nowatorski w formie pozostał wierny własnej intuicji i sumieniu, przekonany, że w sztuce najważniejsza jest prawda, a nie formalna gra z odbiorcą - mówi o malarstwie Sienickiego Orłowska.
Jak zaznaczyła, Sienicki lubił pracować cyklami, ale nie była to gra wokół motywu przez mnożenie obrazów. W cyklu jego prac ujawnia się skupienie, uparte przedzieranie się przez opór materii, szukanie tego najwłaściwszego koloru i światła - tłumaczyła. W jednym ze swoich szkicowników Sienicki napisał: "Jednak może coś jest w tych obrazach, są tacy, co je lubią, nawet darzą uczuciem". Artysta miał rację; 10 lat po jego śmierci rośnie zainteresowanie jego malarstwem i to zarówno wśród krytyków, jak i kolekcjonerów - ocenia Orłowska.
Na kieleckiej wystawie, która ma być otwarta do końca stycznia, będzie można zobaczyć obrazy z pięciu kolekcji prywatnych przedstawiające wnętrza pracowni, dachy, postaci i martwe natury.
Jacek Sienicki urodził w 1928 roku w Warszawie i tam zmarł. Studiował w miejscowej Akademii Sztuk Pięknych, a potem został jej profesorem. Debiutował w 1955 r. na słynnej Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki w warszawskim Arsenale. Miał 43 wystawy indywidualne, brał również udział w licznych ekspozycjach sztuki polskiej za granicą. Otrzymał wiele nagród i wyróżnień.
em