Festiwal z nadwyżką

Kraków 2000 przypomina worek obfitości. Sypie się z niego wiele prezentacji i w większości sprawdzone. Doroczne imprezy, które tym razem towarzyszyć mają festiwalowi, to oprócz Krakowskiej Wiosny Baletowej między innymi letni Festiwal Teatrów Ulicznych oraz tradycyjne Wianki. Na szczęście w tym gąszczu można odnaleźć również premiery.
W maju zainicjowano kilka bardzo interesujących wydarzeń. Największym i bezprecedensowym jest wystawa "Wawel 1000-2000". Składa się ona z trzech części. Pierwsza poświęcona jest kulturze artystycznej dworu królewskiego i katedry (prezentowana w salach zamkowych do końca lipca). Organizatorzy starali się ukazać momenty świetności wawelskiego dworu i zrekonstruować obraz tego miejsca, niegdyś ośrodka polskiej mocarstwowości i kultury. Wizerunek ten uzupełnia druga część ekspozycji, poświęcona katedrze (w wawelskim Muzeum Katedralnym do końca sierpnia), a także wystawa skarbów archidiecezji krakowskiej (w Muzeum Archidiecezjalnym przy ul. Kanoniczej do końca października). Wiele eksponatów wypożyczono z muzeów krajowych i zagranicznych, między innymi z Amsterdamu, Budapesztu, Drezna, Londynu i Monachium.
Kraków przypomina historię również poprzez biografie. Jedną z postaci, dzięki której miasto utwierdziło swą kulturową tożsamość, był Stanisław Wyspiański. W ramach festiwalu Teatr Ogromny zespoły z różnych miast pokazały inscenizacje dramatów tego wszechstronnego artysty, a 26 maja w Muzeum Narodowym otwarto wystawę "Stanisław Wyspiański. Opus Magnum" (niedawno zamknięto ekspozycję poświęconą Józefowi Mehofferowi). W czerwcu bohaterem kolejnej prezentacji będzie Tadeusz Kantor.
Hasłem festiwalu Kraków 2000 jest "Myśl - duchowość - twórczość". Duchowość w dziedzinie muzyki znajduje wyraz w programie Siedem Tradycji. Jego projektodawca, Marcin Bornus-Szczyciński, zaproponował pokazanie dzieł związanych z różnorodnymi wyznaniami i obrządkami religijnymi, niegdyś kultywowanymi w Krakowie. Cykl rozpoczęła w styczniu prezentacja benedyktyńskiego dramatu liturgicznego "Ordo stellae", przygotowanego przez Scholę Teatru Wiejskiego Węgajty. Drugi koncert odbył się 23 maja: słynny paryski Ensemble Organum wykonał dominikańskie śpiewy zgodnie z muzyczną tradycją korsykańską. W czerwcu Capella Regia Musicali z Pragi wystąpi z jezuickim oratorium Giacomo Carissimiego, a Grecki Chór Bizantyjski z Aten odprawi dziesięciogodzinną liturgię. Z kolei w lipcu franciszkańskie laudy przedstawi włoski zespół Micrologus, a w sierpniu znana belgijska orkiestra barokowa La Petite Bande wykona "Wielką mszę h-moll" Bacha (reprezentującą tradycję protestancką, choć tak naprawdę jest katolicka). W istocie więc program uwzględnia tylko sześć tradycji, a siódma - żydowska - zostanie przedstawiona w dziesiątej, jubileuszowej edycji Festiwalu Kultury Żydowskiej (na początku lipca).
Kulturalna stolica Europy powinna jednak nie tylko pokazywać to, co dla niej charakterystyczne, lecz jednocześnie stać się centrum, gdzie występują najwybitniejsi. Wychodząc z tego założenia, Elżbieta Penderecka, dyrektor artystyczny Wielkanocnego Festiwalu Ludwiga van Beethovena, przygotowała oprócz tego programu muzycznego jeszcze Cykl Wielkich Wykonań. W ramach tego ostatniego Kraków odwiedziły w marcu orkiestra Norddeutsche Rundfunk pod batutą Christopha Eschenbacha oraz zespół Concentus Musicus Wien pod dyrekcją Nikolausa Harnoncourta, który wykonał Bachowską "Pasję według św. Jana". W maju wystąpiły orkiestra barokowa Wiener Akademie, prowadzona przez Martina Haselböecka, oraz orkiestra filharmoniczna z Bergen pod batutą młodej dyrygentki Simone Young. Przewidziane są jeszcze występy słynnych Filharmoników Nowojorskich (czerwiec), młodzieżowej Bundesjugendorchester (sierpień) oraz jednego z najznakomitszych zespołów barokowych, włoskiego Il Giardino Armonico (jesienią).
Muzykę artystyczną uzupełnia folklor. Na lipiec zapowiedziano dwie prezentacje tego gatunku - Spotkania 2000 i Rozstaje. Przygotowywany jest projekt Aksamitna Kurtyna, czyli festiwal muzyki współczesnej krajów Europy Środkowej i Wschodniej (październik). Wprawdzie program imprezy zmienia się, ale organizatorzy mają raczej problem z uzgodnieniem terminów i nadmiarem atrakcji niż z ich niedoborem. To gwarantuje turystom i gościom festiwalowym, że odwiedzenie miasta o każdej porze roku dostarczy wrażeń artystycznych w szerokim wyborze.