Ludzie

Dodano:   /  Zmieniono: 
CONCHITA MARTINEZ
"Moim celem w tym roku jest powrót do światowej dziesiątki najlepszych tenisistek. W takiej formie i z taką wiarą w siebie, jaką mam teraz, chyba jest to realne" - powiedziała Hiszpanka Conchita Martinez, która zwyciężyła w sopockim turnieju Prokom Open.


Na turniej do Polski Martinez przyjechała po raz drugi i w naszym kraju jeszcze nie przegrała. Za zwycięstwo - podobnie jak podczas ubiegłorocznego Warsaw Cup by Heros - odebrała czek na 27 tys. USD; suma nagród wynosiła tym razem 180 tys. USD. W warszawskim turnieju Hiszpanka (wtedy siódma rakieta kobiecego tenisa) rozstawiona była z numerem pierwszym - i nie zawiodła. W Sopocie największą gwiazdą miała być z kolei jej rodaczka, słynna Arantxa Sanchez-Vicario. Odpadła ona jednak z rywalizacji już po pierwszej rundzie. Szybko przegrały swoje mecze także wszystkie Polki, w tym Magdalena Grzybowska powracająca do gry po wielomiesięcznej przerwie spowodowanej kontuzją. W finale Martinez łatwo poradziła sobie ze Słowaczką Katariną Habsbudovą. Conchita Martinez urodziła się w 1972 r. Zawodową tenisistką jest już przeszło dziesięć lat. Wygrała kilkadziesiąt turniejów w grze pojedynczej, zwyciężała też w grze podwójnej. Największe sukcesy odnosiła w połowie lat 90. Wtedy właśnie kilkakrotnie była wiceliderką rankingu najlepszych tenisistek świata. W 1994 r. w finale Wimbledonu pokonała samą Martinę Navratilovą. Pasją Hiszpanki są motocykle.


ANDRIS SKELE
Łotwa musi rozwijać przemysł, a nie nastawiać się na wątpliwe zyski pochodzące z tranzytu rosyjskich towarów przez swoje porty - uważa Andris Skele, nowy premier tej bałtyckiej republiki, który często powtarza, że Łotwa powinna iść "polską drogą".


Skele przewodzi koalicji złożonej z trzech ugrupowań: Partii Ludowej, Łotewskiej Drogi oraz Partii Wolności i Ojczyzny, które w stuosobowym łotewskim parlamencie dysponują stabilną większością 62 mandatów. Nowy premier opowiada się za ścisłą integracją kraju z Unią Europejską i NATO. Entuzjazm, z jakim to deklaruje, wzbudza jednak na Łotwie kontrowersje. W jednym z telewizyjnych wystąpień poradził swym rodakom, by dbali o zęby, utrzymywali porządek wokół swych domów, a po nocach uczyli się angielskiego, jeśli chcą myśleć o szybkim wejściu do zjednoczonej Europy. Andris Skele urodził się w 1958 r. Ukończył studia na Łotewskiej Akademii Rolniczej. W latach 1981-1990 pracował w Instytucie Mechanizacji i Elektryfikacji Rolnictwa. W 1990 r., po przełomie politycznym w ZSRR i ogłoszeniu deklaracji niepodległości przez republiki nadbałtyckie, zainteresował się polityką. Jest współtwórcą i przewodniczącym Partii Ludowej. W latach 1990-1993 był wiceministrem, pełniącym obowiązki ministra rolnictwa. Od roku 1995 do 1997 był premierem Łotwy. Później zajął się biznesem. Jest właścicielem firmy żywnościowej Ave Lat Group, którą w związku z pełnionym obecnie stanowiskiem zobowiązał się sprzedać.


GUY VERHOFSTADT
Pierwszy raz w powojennej historii Belgii na czele rządu stanął liberał. Określany mianem belgijskiego tatcherysty flamandzki polityk Guy Verhofstadt pokieruje "egzotyczną" koalicją, w której skład wchodzą liberałowie, socjaliści i zieloni. .


Koalicję tworzą reprezentanci trzech nurtów politycznych, wywodzący się z sześciu partii, co jest związane z federalnym charakterem Królestwa Belgii, zamieszkiwanego w większości przez Walonów i Flamandów. Verhofstadt sformował koalicję, która jeszcze przed kilkoma tygodniami wydawała się w Belgii niemożliwa. Poza układem rządowym po raz pierwszy od ponad czterdziestu lat znalazła się partia chadecka, która padła ofiarą tzw. afery kurczakowej. Zdaniem komentatorów belgijskiej sceny politycznej, prawdziwym testem dla nowego premiera będzie to, czy zdoła szybko odbudować zaufanie europejskich konsumentów do żywności produkowanej w Belgii. Verhofstadt zapowiada zredukowanie podatków i sprawniejsze prywatyzowanie części państwowych przedsiębiorstw. Guy Verhofstadt ma 46 lat. Ukończył prawo na uniwersytecie w Gandawie. W 1982 r. został przewodniczącym Partii Wolności i Postępu, która na kongresie w 1992 r. przekształciła się w Partię Flamandzkich Liberałów i Demokratów. Od 1985 r. jest członkiem belgijskiego parlamentu. W latach 1985-1988 piastował funkcję wicepremiera oraz ministra ds. budżetu i planowania.
Więcej możesz przeczytać w 30/1999 wydaniu tygodnika Wprost.

Archiwalne wydania tygodnika Wprost dostępne są w specjalnej ofercie WPROST PREMIUM oraz we wszystkich e-kioskach i w aplikacjach mobilnych App StoreGoogle Play.