Ludzie

TADEUSZ MATYJEK
Sąd Apelacyjny w Warszawie, podtrzymując wcześniejsze orzeczenie Wydziału Lustracyjnego, uznał, że poseł Sojuszu Lewicy Demokratycznej Tadeusz Matyjek był w latach 1967-1975 tajnym i świadomym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa PRL.

Tadeusz Matyjek jest pierwszym parlamentarzystą w historii, który utracił mandat poselski w wyniku udowodnienia mu kłamstwa lustracyjnego. Dodatkowo przez dziesięć lat nie będzie mógł sprawować żadnych funkcji publicznych. Matyjek nie zgadza się z orzeczeniem sądu i zapowiada złożenie odwołania do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu. Jego zdaniem, wyrok jest polityczny, a sędziów orzekających w jego sprawie można przyrównać do sądu kapturowego. Był on bowiem - jak twierdzi - nie współpracownikiem, ale ofiarą Służby Bezpieczeństwa, która prześladowała go z powodu jego bogactwa. "Mój klub w dalszym ciągu ma bardzo negatywny stosunek do ustawy lustracyjnej i pozytywny do naszego kolegi, pana posła Matyjka" - na specjalnie zorganizowanej konferencji prasowej skomentowała orzeczenie sądu poseł Danuta Waniek, rzecznik SLD. Tadeusz Matyjek urodził się w 1935 r. W 1958 r. ukończył Wyższą Szkołę Rolniczą w Olsztynie. Od wielu lat zajmuje się rolnictwem i ogrodnictwem, jest między innymi dzierżawcą Rolniczego Zakładu Doświadczalnego w Łężanach. Przewodniczy Radzie Fundacji im. M. Oczapowskiego w Olsztynie. Ów poseł SLD nie należy do partii SLD.

SLOBODAN MILOSEVIC
"Rekonstrukcja, rozwój, reformy" - głosiło hasło czwartego kongresu socjalistów serbskich, który odbył się w Belgradzie. W praktyce oznaczało ono ponowny wybór Slobodana Milosevicia na przewodniczącego Serbskiej Partii Socjalistycznej (SPS).

"Serbia przoduje w walce o wolność i niepodległość przeciwko zachodniej dominacji" - mówił na kongresie prezydent Milosević, który przyszłość swojego kraju upatruje w aliansie z Rosją i Białorusią w ramach tworzonej przez te państwa federacji. Tysiące zwolenników SPS przywiezionych z prowincji specjalnymi autobusami kwitowało te słowa owacją. Według niezależnego dziennika "Blic", SPS popiera jednak tylko ok. 27 proc. wyborców. Agresywna polityka Milosevicia wobec Zachodu i czystki etniczne doprowadziły kraj do ruiny gospodarczej, międzynarodowej izolacji i utraty zwierzchnictwa nad Kosowem. Według danych ONZ, dwa, trzy miliony Serbów żyją obecnie w ubóstwie. Slobodan Milosević urodził się w 1941 r., z pochodzenia jest Czarnogórcem. Skończył studia prawnicze. Do partii komunistycznej wstąpił, gdy miał 18 lat. W 1984 r. został jej przywódcą w Belgradzie, a w 1986 r. stanął na czele serbskich komunistów i wkrótce zniósł autonomię Kosowa. Urząd prezydenta Serbii objął w 1990 r. Kilka lat później został prezydentem Federacji Jugosłowiańskiej. Jest obarczany odpowiedzialnością za wywołanie wojny w Chorwacji oraz Bośni i Hercegowinie.

JOHANNES RAU
"W obliczu narodu izraelskiego pochylam się w pokorze nad zamordowanymi nie mającymi grobów, przy których mógłbym ich prosić o wybaczenie. Dla mnie i mojego pokolenia, dla dobra naszych dzieci i dzieci ich dzieci, których przyszłość chciałbym widzieć przy boku dzieci Izraela, proszę o wybaczenie za to, co uczynili Niemcy" - mówił w Knesecie Johannes Rau.

Wizyta niemieckiego prezydenta w izraelskim parlamencie, jego przeprosiny i prośba o przebaczenie wywołują duże kontrowersje w społeczeństwie żydowskim. Część środowisk prawicowych uważa, iż na takie gesty jest jeszcze zdecydowanie zbyt wcześnie, zwłaszcza że ciągle ważą się losy podziału kwoty odszkodowań dla więźniów obozów koncentracyjnych i robotników przymusowych. O "temperaturze" wizyty świadczy też fakt, że praktycznie do samego końca trwały negocjacje dyplomatyczne, czy prezydent będzie mógł wygłosić swoje orędzie po niemiecku. Jednoznaczną postawę przyjął premier Ehud Barak, który podkreślał, że dzisiejsze Niemcy są jednym z największych przyjaciół Izraela w Europie. Johannes Rau urodził się w 1931 r. Z wykształcenia jest księgarzem. Od 1957 r. należy do SPD. W 1969 r. objął funkcję nadburmistrza Wuppertalu. W latach 1978-1997 stał na czele rządu Nadrenii Północnej-Westfalii. W 1987 r. był kandydatem socjalistów na kanclerza Niemiec. Od 1999 r. piastuje urząd prezydenta RFN.