Zakazane pocałunki
Przykro mi, że Tomasz Raczek uczucie niesmaku, jakie ogarnęło część społeczeństwa po obejrzeniu filmów z Charkowa i Kalisza, przypisuje ludziom "mniej wykształconym". Istnieje coś takiego jak kontekst. Inne uczucia w momencie całowania ziemi towarzyszyły wracającym po latach do ojczyzny czy olimpijczykowi Korzeniowskiemu, inne p. Siwcowi i p. Kwaśniewskiemu. Nie można ich zachowania tłumaczyć "nowoczesnością i poczuciem humoru". Pan Raczek nie wspomniał znaku krzyża, którym p. Siwiec wita zgromadzonych na płycie lotniska. Dla katolika jest on jest sacrum. Użyty przez ludzi niewierzących w takiej sytuacji jak opisana, jest szyderstwem. Nie widzę w tym dowcipu, który przystoi ludziom inteligentnym . Noblesse oblige.
BARBARA PUKSZTO
Bydgoszcz
Z faktami się nie dyskutuje. Dlaczego zatem niektórzy wmawiają nam, że na taśmach z Kalisza widzieliśmy coś zupełnie innego ("Zakazane pocałunki", nr 42)? Skoro nic złego się nie stało, za co przepraszał prezydent i dlaczego podał się do dymisji minister Siwiec? Jakim cudem "sztubacki żart" miał być manipulacją konfliktującą państwo z Kościołem? To przerażające, że w tym wypadku opinia publiczna dzieli się według sympatii politycznych. Mogę zrozumieć, że dla wyznawców prawdy relatywnej fakty przestają być istotne, a liczy się tylko pragmatyzm. Ale wmawianie nam, że wymowa taśm była nieprawdziwa, bo nie pomogła tym, którzy ich użyli, zakrawa na paranoję.
ELŻBIETA HAMERLIŃSKA
Warszawa
Tomasz Raczek pomija to, że zachowanie Siwca nie wyglądało na wyraz "wewnętrznej potrzeby". Ciekawy jest fakt, że prezydent wyraził ubolewanie, a jego wyborcy nie widzą tym w incydencie nic złego. Myślę, że gdyby zdjęcia te pokazano trzy lata temu, dziś emocjonowalibyśmy się II turą, a to byłoby najlepszym sprawdzianem kandydatów na prezydenta.
MARIUSZ JACHIMCZUK
Wola Uhruska
Przykro mi, że Tomasz Raczek uczucie niesmaku, jakie ogarnęło część społeczeństwa po obejrzeniu filmów z Charkowa i Kalisza, przypisuje ludziom "mniej wykształconym". Istnieje coś takiego jak kontekst. Inne uczucia w momencie całowania ziemi towarzyszyły wracającym po latach do ojczyzny czy olimpijczykowi Korzeniowskiemu, inne p. Siwcowi i p. Kwaśniewskiemu. Nie można ich zachowania tłumaczyć "nowoczesnością i poczuciem humoru". Pan Raczek nie wspomniał znaku krzyża, którym p. Siwiec wita zgromadzonych na płycie lotniska. Dla katolika jest on jest sacrum. Użyty przez ludzi niewierzących w takiej sytuacji jak opisana, jest szyderstwem. Nie widzę w tym dowcipu, który przystoi ludziom inteligentnym . Noblesse oblige.
BARBARA PUKSZTO
Bydgoszcz
Z faktami się nie dyskutuje. Dlaczego zatem niektórzy wmawiają nam, że na taśmach z Kalisza widzieliśmy coś zupełnie innego ("Zakazane pocałunki", nr 42)? Skoro nic złego się nie stało, za co przepraszał prezydent i dlaczego podał się do dymisji minister Siwiec? Jakim cudem "sztubacki żart" miał być manipulacją konfliktującą państwo z Kościołem? To przerażające, że w tym wypadku opinia publiczna dzieli się według sympatii politycznych. Mogę zrozumieć, że dla wyznawców prawdy relatywnej fakty przestają być istotne, a liczy się tylko pragmatyzm. Ale wmawianie nam, że wymowa taśm była nieprawdziwa, bo nie pomogła tym, którzy ich użyli, zakrawa na paranoję.
ELŻBIETA HAMERLIŃSKA
Warszawa
Tomasz Raczek pomija to, że zachowanie Siwca nie wyglądało na wyraz "wewnętrznej potrzeby". Ciekawy jest fakt, że prezydent wyraził ubolewanie, a jego wyborcy nie widzą tym w incydencie nic złego. Myślę, że gdyby zdjęcia te pokazano trzy lata temu, dziś emocjonowalibyśmy się II turą, a to byłoby najlepszym sprawdzianem kandydatów na prezydenta.
MARIUSZ JACHIMCZUK
Wola Uhruska
Więcej możesz przeczytać w 44/2000 wydaniu tygodnika Wprost .
Archiwalne wydania tygodnika Wprost dostępne są w specjalnej ofercie WPROST PREMIUM oraz we wszystkich e-kioskach i w aplikacjach mobilnych App Store i Google Play.