Poważniejsza niż dotychczas, ale jednocześnie mniej smutna. Z nową płytą wraca Ania Dąbrowska. W rozmowie z Piotrem Metzem przyznaje: mój temat teraz to przemijanie.
„Bawię się świetnie”, nowa płyta wokalistki pojawiła się właśnie w sklepach muzycznych. - Robię dobrą minę do złej gry – komentuje tytuł albumu artystka. - Ale kiedyś trzeba się pogodzić z nieuchronnością upływu czasu. Przekroczyłam już trzydziestkę.
Pytana, czy ta cezura dla niej ważna, Dąbrowska dodaje: - Jestem na innym etapie życia, niż jakiś czas temu. Być może po dziesięciu latach związku przestałam się bać, że ktoś mnie zostawi, i skupiłam się na sobie. Wcześniej byłam bardziej dziewczęca i romantyczna, mniej roztropna. Dokładnie w momencie skończenia płyty, kiedy usiedliśmy w moim wydawnictwie, Jazzboyu, żeby się zastanowić nad tym, jak promować album, dowiedziałam się, że znów będę mamą. Już urodzenie pierwszego dziecka zmieniło moje życiowe priorytety. Wymusiło dojrzałość.
Na płycie słychać przemianę Ani Dąbrowskiej: inny, poważniejszy ton jej utworów, intrygujące, choć mniej smutne niż kiedyś, teksty. Inspiracją stały się dla niej alternatywne, amerykańskie kapele. Takie jak My Morning Jacket: - Józek robi mi składanki do słuchania w samochodzie – opowiada. - Tak na nich trafiłam. Nie mogłam zrozumieć, czemu akurat to aż tak mi się podoba, dopiero kiedy w You Tubie zobaczyłam ich występ z Eriką Badu, zrozumiałam, że to tak naprawdę muzyka soul, tylko w anturażu muzyki „indie”. I teraz to czołówka mojej listy faworytów. Bo ja nigdy nie byłam zbyt zorientowana na „indie”, jestem bardzo „popowym zwierzęciem”.
A także grupa War on Drugs: - Kilka miesięcy temu wybrałam się ze znajomymi na ich koncert w Berlinie. Zupełnie w ciemno. Mały klub, świetny kontakt z zespołem. To był dla mnie przełom w patrzeniu na muzykę , na to , jak może wyglądać koncert. Że może mieć spójną dramaturgię, rozwijać jako integralna całość, a nie być po prostu odśpiewaniem kolejnych piosenek.
Cały wywiad w nowym numerze tygodnika „Wprost”, który od niedzielnego południa jest już dostępny w formie e-wydania.
Najnowsze wydanie "Wprost" jest też dostępne na Facebooku.
Pytana, czy ta cezura dla niej ważna, Dąbrowska dodaje: - Jestem na innym etapie życia, niż jakiś czas temu. Być może po dziesięciu latach związku przestałam się bać, że ktoś mnie zostawi, i skupiłam się na sobie. Wcześniej byłam bardziej dziewczęca i romantyczna, mniej roztropna. Dokładnie w momencie skończenia płyty, kiedy usiedliśmy w moim wydawnictwie, Jazzboyu, żeby się zastanowić nad tym, jak promować album, dowiedziałam się, że znów będę mamą. Już urodzenie pierwszego dziecka zmieniło moje życiowe priorytety. Wymusiło dojrzałość.
Na płycie słychać przemianę Ani Dąbrowskiej: inny, poważniejszy ton jej utworów, intrygujące, choć mniej smutne niż kiedyś, teksty. Inspiracją stały się dla niej alternatywne, amerykańskie kapele. Takie jak My Morning Jacket: - Józek robi mi składanki do słuchania w samochodzie – opowiada. - Tak na nich trafiłam. Nie mogłam zrozumieć, czemu akurat to aż tak mi się podoba, dopiero kiedy w You Tubie zobaczyłam ich występ z Eriką Badu, zrozumiałam, że to tak naprawdę muzyka soul, tylko w anturażu muzyki „indie”. I teraz to czołówka mojej listy faworytów. Bo ja nigdy nie byłam zbyt zorientowana na „indie”, jestem bardzo „popowym zwierzęciem”.
A także grupa War on Drugs: - Kilka miesięcy temu wybrałam się ze znajomymi na ich koncert w Berlinie. Zupełnie w ciemno. Mały klub, świetny kontakt z zespołem. To był dla mnie przełom w patrzeniu na muzykę , na to , jak może wyglądać koncert. Że może mieć spójną dramaturgię, rozwijać jako integralna całość, a nie być po prostu odśpiewaniem kolejnych piosenek.
Cały wywiad w nowym numerze tygodnika „Wprost”, który od niedzielnego południa jest już dostępny w formie e-wydania.
Najnowsze wydanie "Wprost" jest też dostępne na Facebooku.