Wystawa obejmowała siedem obszarów kultury: krajobraz, język, sztuka, nauka, architektura, religia i spotkanie, które stały się przyczynkiem do zaprezentowania najcenniejszych artefaktów regionu. Była ona w pełni interaktywna.
Scenograficzna wystawa 7 cudów Wrocławia i Dolnego Śląska prezentowane były: mapa Śląska Marcina Helwiga z 1561 roku, Księga Henrykowska (najstarszy zabytek odzwierciedlający wielokulturowe dziedzictwo) i najstarsze przyrodniczo-medyczne czasopismo na świecie Miscellanea Curiosa Medico-Physica. Ponadto obejrzec można było zdjęcia Adama Hawałeja przedstawiające m.in. Ostrów Tumski, Ślęża, Odra, Zamek Piastów Śląskich w Brzegu, Stawy Milickie, czy opactwo cystersów w Lubiążu.
Sekcja wystawy – „Spotkanie” – to zaproszenie do spojrzenia na Wrocław z perspektywy wieków. Tak dobrze znane wszystkim hasło „Wrocław – miasto spotkań” było pretekstem do zaprezentowania wielokulturowości miasta. Na wystawie „spotkać” można było Czechów, Żydów, Niemców i Polaków, w osobach Silesiusa, Brahmsa, Picassa, kardynała Kominka i wreszcie papieża Jana Pawła II, który jako pierwszy nazwał Wrocław „Miastem spotkania”.