"To była jedna z najlepszych tłumaczek z języka francuskiego, spadkobierczyni tradycji w której translator jest artystą, a nie wyrobnikiem, pisarzem, którego pozycja jest niemal równorzędna z autorem książki" - powiedział Janusz Odrowąż-Pieniążek, dyrektor warszawskiego Muzeum Literatury.
Joanna Guze urodziła się w 30 listopada 1917 r. w Żytomierzu. Studiowała filozofię i historię sztuki na lwowskim Uniwersytecie im. Jana Kazimierza. Po wojnie zamieszkała w Krakowie, zaczęła pracować jako tłumaczka. W latach 1948-49 doskonaliła francuski na stypendium w Paryżu, dokąd pojechała z Julią Hartwig.
Joanna Guze znana jest przede wszystkim jako tłumaczka Alberta Camusa. Najpierw przełożyła "Dżumę". Pisarz interesował się polskim przekładem, wypytywał o niego Józefa Czapskiego, który ocenił go bardzo wysoko. Camus polecił więc Guze w Państwowym Instytucie Wydawniczym jako tłumaczkę kolejnych swoich książek. Tłumaczka podsumowała swoje spotkania z twórczością autora "Dżumy" w eseju "Los i lekcja".
Joanna Guze przekładała też na język polski "Pamiętniki zza grobu" Chateaubrianda. Była też autorką przekładów powieści Juliusza Verne'a, "Trzech muszkieterów" Aleksandra Dumasa oraz pisma o sztuce Charles'a Baudelaire'a i Paula Valery'ego. Z rosyjskiego przetłumaczyła "Ojców i dzieci" Iwana Turgieniewa.
Joanna Guze wydała też tomy szkiców z historii sztuki m.in. "Impresjoniści" (1964), "Na tropach sztuki" (1968), "Twarze z portretów" (1974), "Wśród bohaterów kina" (1983) oraz "Dialogi ze sztuką" (1992).ND, PAP