Halina Poświatowska z domu Myga, urodziła się przy ulicy 7 Kamienic. Miejsce to upamiętnia tablica z wizerunkiem poetki i fragmentem jej wiersza. Pod tablicą przedstawiciele samorządu częstochowskiego złożyli kwiaty. W Częstochowie znajduje się wiele miejsc związanych z poetką. Przy ulicy Jasnogórskiej 23, w budynku, w którym Halina Poświatowska mieszkała wraz z najbliższymi, urządzono Dom Poezji - Muzeum Haliny Poświatowskiej. Można w nim oglądać stałą ekspozycję poświęconą jej życiu i twórczości. W muzeum zgromadzono głównie rodzinne pamiątki oraz a także wydania jej książek, w tym zbiorów wierszy. W Szkole Podstawowej nr 8 znajduje się Izba Pamięci Poetki z jej pomnikiem wykonanym przez częstochowskiego rzeźbiarza Szymona Wypycha.
Jednym z najbardziej charakterystycznych miejsc jest ławeczka z rzeźbą Poświatowskiej, autorstwa Roberta Sobocińskiego. Ławeczka stoi w III Alei Najświętszej Marii Panny. Halina Poświatowska urodziła się 9 maja 1935 roku w Częstochowie. Choroba serca nabyta w dzieciństwie naznaczyła piętnem całe jej życie. Skazała ją na długie leczenie, pobyty w szpitalach, uniemożliwiła regularną naukę. W 1953 roku, w sanatorium w Kudowie, poznała swego późniejszego męża Adolfa Poświatowskiego, który zmarł nagle na serce w 1956 roku. W grudniu 1956 poetka zadebiutowała na łamach "Gazety Częstochowskiej" wierszami "Szczęście" i "Człowiek z Annapurny". Dzięki opiece prof. Juliana Aleksandrowicza, Poświatowskiej nie tylko udało się rozwinąć talent poetycki, ale również wyjechać na operację serca do USA.
Skomplikowana operacja na otwartym sercu pozwoliła przeżyć poetce jeszcze 9 lat. W tym czasie wydała m.in. zbiory wierszy pt. "Hymn bałwochwalczy", "Dzień dzisiejszy", "Oda do rąk". Zmarła 11 października 1967 roku w Warszawie w wieku 32 lat, po drugiej operacji serca. Pochowana została na częstochowskim cmentarzu św. Rocha.
eb, pap