Profesor Andrzej Nikodemowicz urodził się 2 stycznia 1925 we Lwowie. Przez trzy lata, w latach 1943-46 studiował chemię na Politechnice Lwowskiej. W 1950 ukończył kompozycję u Adama Sołtysa, a w 1954 grę na fortepianie pod kierunkiem Tadeusza Majerskiego w Konserwatorium we Lwowie. W latach 1951-1973 wykładał kompozycję, teorię muzyki i grę na fortepianie w macierzystej uczelni. W 1973 roku komunistyczne władze zwolniły Go z konserwatorium we Lwowie za przekonania religijne, a jego kompozycje objęto zakazem wykonywania w ZSRR.
W 1980 roku wraz z rodziną przeprowadził się na stałe do Polski i zamieszkał w Lublinie. Wykładał przedmioty teoretyczne i kompozycję w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz na Uniwersytecie im. Marii Curie-Skłodowskiej W latach 1982-92 był dyrygentem chóru w Wyższym Seminarium Duchownym. W 1995 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Jako pianista występował z własnymi utworami i w repertuarze klasycznym. Jednak karierę uniemożliwiła mu choroba ręki.
W 2003 roku od Ojca Św. Jana Pawła II otrzymał także wysokie papieskie odznaczenie „Pro Ecclesia et Pontifice" (2003). W tym samym roku otrzymał tytuł „Profesora honoris causa" Akademii Muzycznej we Lwowie (2003)
Był laureatem wielu znaczących nagród artystycznych. Jego utwory były wykonywane na wielu znaczących festiwalach. Od 2012 roku w Lublinie odbywa się międzynarodowy festiwal Jego imienia, „ANDRZEJ NIKODEMOWICZ - czas i dźwięk”, którego pomysłodawczynią i twórcą jest Teresa Księska –Falger. Przed pierwszą edycję tego festiwalu dziennikarze usłyszeli od Profesora „Prawdę mówiąc, jestem nieco zaniepokojony, czy to przypadkiem nie na wyrost. Owszem, mam jakiś tam dorobek twórczy…” (źródło: http://www.kurierlubelski.pl/artykul/550379,prof-andrzej-nikodemowicz-bedzie-mial-festiwal-swojego-imienia-program,id,t.html)