Dziś 30 stycznia, w wieku 100 lat, zmarł generał brygady Wojska Polskiego Stefan Bałuk ps. Starba. W czasie drugiej wojny światowej uczestniczył w kampanii wrześniowej, działaniach w Europie Zachodniej oraz w Powstaniu Warszawskim. Był członkiem Armii Krajowej i jednym z cichociemnych.
Generał Bałuk urodził się 15 stycznia 1914 r. w Warszawie. Studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim. W momencie wybuchu wojny był na trzecim roku. 6 września 1939 r. wstąpił na ochotnika do 9 Batalionu Pancernego w Lublinie, który następnie przekształcono w Ośrodek Zapasowy Broni Pancernej nr 2. Razem z tą jednostką wycofywał się na wschód.
Podczas próby ewakuacji na Węgry, został aresztowany przez sowieckich żołnierzy. Zbiegł z niewoli i w grudniu 1939 r. dotarł do Francji. Wcielono go do 10 Brygady Kawalerii Pancernej płk. Maczka, a następnie do 10 Pułku Strzelców Konnych.
Po kapitulacji Francji przedostał się do Wielkiej Brytanii. W 1942 r. zgłosił chęć walki w okupowanej Polsce. Szkolenie wywiadowczo-dywersyjne cichociemnych odbył w Szkole Wywiadu w Glasgow, uzyskując stopień podporucznika.
Po dwóch nieudanych próbach, w nocy z 9 na 10 kwietnia 1944 r. został z powodzeniem zrzucony na spadochronie na terytorium Polski. W zajętej przez wojska III Rzeszy Warszawie, działał w konspiracji w Wydziale Legalizacji Komendy Głównej Armii Krajowej. Zajmował się tam m.in. fałszowaniem dokumentów oraz realizował zadania wywiadowcze. Fotografował również niemieckie umocnienia Warszawy oraz życie codzienne mieszkańców stolicy.
Brał udział w Powstaniu Warszawskim. Walczył w plutonie ,,Agaton”, batalionie „Pięść”, następnie w oddziale osłonowym Komendy Głównej AK. Przemieszczając się warszawskimi kanałami, dostarczył meldunek generałowi Tadeuszowi „Borowi” Komorowskiemu, za co odznaczono go orderem Virtuti Militari.
Po wojnie działał w antykomunistycznym Zrzeszeniu Wolność i Niezawisłość. W listopadzie 1945 r. został aresztowany i skazany na 2 lata więzienia za działalność w polskim podziemiu. W związku z amnestią, został zwolniony w 1947 r.
Od 1952 r. zajmował się fotografią. Pracował w Centralnej Agencji Fotograficznej. Po przejściu na emeryturę zaangażował się w działalność kombatancką. M.in. dzięki jego staraniom powstały pomniki Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej oraz Cichociemnych Spadochroniarzy AK.
15 stycznia 2014 r. obchodził setne urodziny.
kl, mon.gov.pl
Podczas próby ewakuacji na Węgry, został aresztowany przez sowieckich żołnierzy. Zbiegł z niewoli i w grudniu 1939 r. dotarł do Francji. Wcielono go do 10 Brygady Kawalerii Pancernej płk. Maczka, a następnie do 10 Pułku Strzelców Konnych.
Po kapitulacji Francji przedostał się do Wielkiej Brytanii. W 1942 r. zgłosił chęć walki w okupowanej Polsce. Szkolenie wywiadowczo-dywersyjne cichociemnych odbył w Szkole Wywiadu w Glasgow, uzyskując stopień podporucznika.
Po dwóch nieudanych próbach, w nocy z 9 na 10 kwietnia 1944 r. został z powodzeniem zrzucony na spadochronie na terytorium Polski. W zajętej przez wojska III Rzeszy Warszawie, działał w konspiracji w Wydziale Legalizacji Komendy Głównej Armii Krajowej. Zajmował się tam m.in. fałszowaniem dokumentów oraz realizował zadania wywiadowcze. Fotografował również niemieckie umocnienia Warszawy oraz życie codzienne mieszkańców stolicy.
Brał udział w Powstaniu Warszawskim. Walczył w plutonie ,,Agaton”, batalionie „Pięść”, następnie w oddziale osłonowym Komendy Głównej AK. Przemieszczając się warszawskimi kanałami, dostarczył meldunek generałowi Tadeuszowi „Borowi” Komorowskiemu, za co odznaczono go orderem Virtuti Militari.
Po wojnie działał w antykomunistycznym Zrzeszeniu Wolność i Niezawisłość. W listopadzie 1945 r. został aresztowany i skazany na 2 lata więzienia za działalność w polskim podziemiu. W związku z amnestią, został zwolniony w 1947 r.
Od 1952 r. zajmował się fotografią. Pracował w Centralnej Agencji Fotograficznej. Po przejściu na emeryturę zaangażował się w działalność kombatancką. M.in. dzięki jego staraniom powstały pomniki Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej oraz Cichociemnych Spadochroniarzy AK.
15 stycznia 2014 r. obchodził setne urodziny.
kl, mon.gov.pl