Polski prekursor sztuki krytycznej, fotografik, performer, autor instalacji i wideoinstalacji Zbigniew Libera został pierwszym laureatem Nagrody Filmowej, przyznanej wspólnie przez Polski Instytut Sztuki Filmowej, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie i Szkołę Wajdy.
Artysta został uhonorowany za projekt filmu eksperymentalnego "Popołudnie w Barze Ozon". Jak informują organizatorzy konkursu, Nagroda Filmowa przeznaczona jest "dla artystów z pola sztuk wizualnych, którzy w profesjonalny sposób chcą stworzyć pełnometrażowy film fabularny". Nagroda, przeznaczona na produkcję filmu, wynosi 500 tys. zł.
Celem wspólnej inicjatywy PISF, MSN i Szkoły Wajdy jest zaistnienie filmu eksperymentalnego w kinach. Pomysłodawcy nagrody wierzą, że poprzez wspomaganie produkcji radykalnie nowych, artystyczno-filmowych form wyrazu, kino polskie może ulec znaczącej estetycznej odnowie oraz oryginalnie zaistnieć na światowej mapie kinematograficznej - napisali organizatorzy. W uzasadnieniu napisano, że projekt Zbigniewa Libery "najpełniej godził jakości sztuk wizualnych z kinem współczesnym", a "innowacyjny formalnie kształt filmu, wywodzący się z dotychczasowej twórczości tego artysty, został ciekawie połączony z intrygującą wizją świata, bohaterami i ich historią".
- Akcja filmu dzieje się w nieokreślonej bliżej przyszłości, świata post-kontroli, z miliardami nanokamer wdzierających się w każdy zakamarek rzeczywistości, nad którymi już utracono jakąkolwiek kontrolę. Bohaterowie spędzają swoje ostatnie dni zawieszeni w ekstremalnej sytuacji czasu ostatecznego, który zmusza ich do odpowiedzi na najważniejsze pytania" ? czytamy w reżyserskiej eksplikacji Zbigniewa Libery.
Libera będzie rozwijał scenariusz swojego filmu w ramach rocznego Programu Fabularnego "Studio Prób" w Szkole Wajdy, przygotowując obraz do produkcji. Realizację filmu artysta ma zamiar rozpocząć w 2012 r. - Chciałbym, żeby mógł on być pokazywany zarówno w kinach, jak i na przykład w muzeach ? wyjaśnił PAP Libera.
Obraz będzie filmem aktorskim. - Akcja rozegra się na małej przestrzeni, dużo będzie działo się w sferze obrazu. Powstać ma historia w rodzaju science-fiction - tłumaczy Libera. Jak zapowiedział, w filmie pojawią się rozważania "nad czasem ostatecznym, nad końcem świata". - Żyjemy obecnie w czasach, w których ludzie ciągle odczuwają niepokój ? zwrócił uwagę artysta.
Zbigniew Libera - fotografik, performer, autor instalacji i wideoinstalacji - urodził się w 1959 r. w Pabianicach. Zadebiutował w 1982 r. w łódzkim środowisku kultury niezależnej. Działał w kręgu Kultury Zrzuty wspólnie z artystami z grupy Łódź Kaliska oraz m.in. Jackiem Kryszkowskim, Jerzym Truszkowskim, Włodzimierzem Adamiakiem. Brał udział w wydawaniu niezależnego pisma "Tango". Był modelem fotograficznych prac Zofii Kulik, która spopularyzowała charyzmatyczny wizerunek artysty w szeregu prac z serii "Idiomy socwiecza".
W latach 80. powstały kluczowe dla polskiej sztuki krytycznej prace Libery: "Obrzędy intymne" i "Jak tresuje się dziewczynki". W latach 90. artysta stworzył serię prac - tzw. "urządzenia korekcyjne". Tematy podnoszone przez Liberę w tych dziełach - przede wszystkim kwestia Holokaustu, jak i same prace - wywoływały gorące debaty publiczne w Polsce i za granicą. Prace Libery powstałe po 2000 r. podejmują temat statusu, funkcji i roli obrazów medialnych. Artysta zajął się m.in. fotografią prasową, relacją obrazu i tekstu, naturą widzialności oraz książką artystyczną.
Libera odniósł sukces w Ameryce, gdzie jego twórczość stała się inspiracją dla głośnej wystawy "Mirroring Evil" w Jewish Museum w Nowym Jorku, a Uniwersytet w Ann Arbor zorganizował artyście wystawę retrospektywną i zaprosił go do wygłoszenia dorocznego wykładu w ramach serii "Copernicus Lecture". W 2007 r. Museum Serralves w Porto zorganizowano pionierską prezentację sztuki lat 80., na której Libera był jednym z dwójki zaproszonych z Polski artystów.
em
Artysta został uhonorowany za projekt filmu eksperymentalnego "Popołudnie w Barze Ozon". Jak informują organizatorzy konkursu, Nagroda Filmowa przeznaczona jest "dla artystów z pola sztuk wizualnych, którzy w profesjonalny sposób chcą stworzyć pełnometrażowy film fabularny". Nagroda, przeznaczona na produkcję filmu, wynosi 500 tys. zł.
Celem wspólnej inicjatywy PISF, MSN i Szkoły Wajdy jest zaistnienie filmu eksperymentalnego w kinach. Pomysłodawcy nagrody wierzą, że poprzez wspomaganie produkcji radykalnie nowych, artystyczno-filmowych form wyrazu, kino polskie może ulec znaczącej estetycznej odnowie oraz oryginalnie zaistnieć na światowej mapie kinematograficznej - napisali organizatorzy. W uzasadnieniu napisano, że projekt Zbigniewa Libery "najpełniej godził jakości sztuk wizualnych z kinem współczesnym", a "innowacyjny formalnie kształt filmu, wywodzący się z dotychczasowej twórczości tego artysty, został ciekawie połączony z intrygującą wizją świata, bohaterami i ich historią".
- Akcja filmu dzieje się w nieokreślonej bliżej przyszłości, świata post-kontroli, z miliardami nanokamer wdzierających się w każdy zakamarek rzeczywistości, nad którymi już utracono jakąkolwiek kontrolę. Bohaterowie spędzają swoje ostatnie dni zawieszeni w ekstremalnej sytuacji czasu ostatecznego, który zmusza ich do odpowiedzi na najważniejsze pytania" ? czytamy w reżyserskiej eksplikacji Zbigniewa Libery.
Libera będzie rozwijał scenariusz swojego filmu w ramach rocznego Programu Fabularnego "Studio Prób" w Szkole Wajdy, przygotowując obraz do produkcji. Realizację filmu artysta ma zamiar rozpocząć w 2012 r. - Chciałbym, żeby mógł on być pokazywany zarówno w kinach, jak i na przykład w muzeach ? wyjaśnił PAP Libera.
Obraz będzie filmem aktorskim. - Akcja rozegra się na małej przestrzeni, dużo będzie działo się w sferze obrazu. Powstać ma historia w rodzaju science-fiction - tłumaczy Libera. Jak zapowiedział, w filmie pojawią się rozważania "nad czasem ostatecznym, nad końcem świata". - Żyjemy obecnie w czasach, w których ludzie ciągle odczuwają niepokój ? zwrócił uwagę artysta.
Zbigniew Libera - fotografik, performer, autor instalacji i wideoinstalacji - urodził się w 1959 r. w Pabianicach. Zadebiutował w 1982 r. w łódzkim środowisku kultury niezależnej. Działał w kręgu Kultury Zrzuty wspólnie z artystami z grupy Łódź Kaliska oraz m.in. Jackiem Kryszkowskim, Jerzym Truszkowskim, Włodzimierzem Adamiakiem. Brał udział w wydawaniu niezależnego pisma "Tango". Był modelem fotograficznych prac Zofii Kulik, która spopularyzowała charyzmatyczny wizerunek artysty w szeregu prac z serii "Idiomy socwiecza".
W latach 80. powstały kluczowe dla polskiej sztuki krytycznej prace Libery: "Obrzędy intymne" i "Jak tresuje się dziewczynki". W latach 90. artysta stworzył serię prac - tzw. "urządzenia korekcyjne". Tematy podnoszone przez Liberę w tych dziełach - przede wszystkim kwestia Holokaustu, jak i same prace - wywoływały gorące debaty publiczne w Polsce i za granicą. Prace Libery powstałe po 2000 r. podejmują temat statusu, funkcji i roli obrazów medialnych. Artysta zajął się m.in. fotografią prasową, relacją obrazu i tekstu, naturą widzialności oraz książką artystyczną.
Libera odniósł sukces w Ameryce, gdzie jego twórczość stała się inspiracją dla głośnej wystawy "Mirroring Evil" w Jewish Museum w Nowym Jorku, a Uniwersytet w Ann Arbor zorganizował artyście wystawę retrospektywną i zaprosił go do wygłoszenia dorocznego wykładu w ramach serii "Copernicus Lecture". W 2007 r. Museum Serralves w Porto zorganizowano pionierską prezentację sztuki lat 80., na której Libera był jednym z dwójki zaproszonych z Polski artystów.
em