Jak podaje "El Mundo", w Hiszpanii istnieją 3 ośrodki należące do Centrum Zaburzeń Tożsamości Seksualnej (UTIG). Można w nich nie tylko wymodelować ciało, ale także przygotować się psychicznie do zabiegu zmiany płci.
W Hiszpanii 3 tys. osób deklaruje transseksualizm. Ocenia się, że każdego roku ponad 60 pacjentów udaje się do specjalisty, aby wykonać zabieg zmiany płci. Lekarze i psycholodzy podkreślają, że transseksualizm wymieniany jest w podręcznikach jako zaburzenie osobowości, nie jest wcale chorobą psychiczną.
Tego typu skłonności mogą mieć jednak negatywny wpływ na stan psychiki i status społeczny osoby. Naukowcy z UTIG alarmują, że pacjenci, u których diagnozuje się zaburzenia tożsamości seksualnej są niezwykle podatni na problemy psychiatryczne takie jak depresja, schizofrenia, samookaleczenie czy nadużywanie leków. Także współczynnik popełnianych samobójstw jest w tej grupie społeczne o wiele wyższy niż u reszty społeczeństwa.
Transseksualiści cierpią, ponieważ nierzadko wstydzą się poprosić o pomoc lub milczą, by nie ranić swoich bliskich. Często odrzucani przez najbliższą rodzinę są spychani na margines społeczny.
Specjaliści nadmieniają, że zaburzenia tożsamości seksualnej pojawiają się już we wczesnym dzieciństwie. Dlatego należy je diagnozować od razu, aby jak najszybciej udzielić pomocy dziecku. W Bostonie (USA) powstała już pierwsza na świecie klinika, gdzie leczy się transseksualne dzieci.
Nie wszystkie przypadki tego typu zaburzeń kończą się interwencją chirurgiczną. Najpierw należy dobrze zdiagnozować problem. To, że mężczyzna każdej nocy przebiera się za kobietę, nie świadczy jeszcze o jego transseksualizmie.
Po diagnozie pacjent przechodzi przez dwuletnie leczenie wstępne, tzw. Test Prawdziwego Życia. W tym czasie musi przygotować się na przyjęcie nowej tożsamości społecznej. Wiele osób w trakcie tego etapu rezygnuje z zabiegu, akceptując własną tożsamość seksualną.
Później rozpoczyna się terapia hormonalna. Polega ona na przyjmowaniu przez mężczyzn antyandrogenów i estrogenów, oraz androgenów w przypadku kobiet.
Psychologowie z UTIG podkreślają, że zmiana płci, nie polega tylko na „wymianie" genitaliów. Przede wszystkim pacjent musi się nauczyć zachowań społecznych charakterystycznych dla nowej płci. Mężczyźni transseksualni muszą poznać tajniki makijażu czy odpowiedniego dla kobiet zachowania. Hiszpańskie centra pomocy organizują w tym celu warsztaty.
Sam zabieg chirurgiczny także pozostawia ślady na psychice. Wielu pacjentów po operacji skarży się na stany lękowe. Często przeobrażają się oni w narcyzów z obsesją na punkcie własnego wyglądu lub odrzucają wszelkie normy społeczne. Oczekują, że skoro marzenie, którego tak bardzo pragnęli się spełniło, mogą już odnieść sukces w każdej dziedzinie życia. Tymczasem czeka ich jeszcze długa i trudna droga do społecznej akceptacji.
as
Tego typu skłonności mogą mieć jednak negatywny wpływ na stan psychiki i status społeczny osoby. Naukowcy z UTIG alarmują, że pacjenci, u których diagnozuje się zaburzenia tożsamości seksualnej są niezwykle podatni na problemy psychiatryczne takie jak depresja, schizofrenia, samookaleczenie czy nadużywanie leków. Także współczynnik popełnianych samobójstw jest w tej grupie społeczne o wiele wyższy niż u reszty społeczeństwa.
Transseksualiści cierpią, ponieważ nierzadko wstydzą się poprosić o pomoc lub milczą, by nie ranić swoich bliskich. Często odrzucani przez najbliższą rodzinę są spychani na margines społeczny.
Specjaliści nadmieniają, że zaburzenia tożsamości seksualnej pojawiają się już we wczesnym dzieciństwie. Dlatego należy je diagnozować od razu, aby jak najszybciej udzielić pomocy dziecku. W Bostonie (USA) powstała już pierwsza na świecie klinika, gdzie leczy się transseksualne dzieci.
Nie wszystkie przypadki tego typu zaburzeń kończą się interwencją chirurgiczną. Najpierw należy dobrze zdiagnozować problem. To, że mężczyzna każdej nocy przebiera się za kobietę, nie świadczy jeszcze o jego transseksualizmie.
Po diagnozie pacjent przechodzi przez dwuletnie leczenie wstępne, tzw. Test Prawdziwego Życia. W tym czasie musi przygotować się na przyjęcie nowej tożsamości społecznej. Wiele osób w trakcie tego etapu rezygnuje z zabiegu, akceptując własną tożsamość seksualną.
Później rozpoczyna się terapia hormonalna. Polega ona na przyjmowaniu przez mężczyzn antyandrogenów i estrogenów, oraz androgenów w przypadku kobiet.
Psychologowie z UTIG podkreślają, że zmiana płci, nie polega tylko na „wymianie" genitaliów. Przede wszystkim pacjent musi się nauczyć zachowań społecznych charakterystycznych dla nowej płci. Mężczyźni transseksualni muszą poznać tajniki makijażu czy odpowiedniego dla kobiet zachowania. Hiszpańskie centra pomocy organizują w tym celu warsztaty.
Sam zabieg chirurgiczny także pozostawia ślady na psychice. Wielu pacjentów po operacji skarży się na stany lękowe. Często przeobrażają się oni w narcyzów z obsesją na punkcie własnego wyglądu lub odrzucają wszelkie normy społeczne. Oczekują, że skoro marzenie, którego tak bardzo pragnęli się spełniło, mogą już odnieść sukces w każdej dziedzinie życia. Tymczasem czeka ich jeszcze długa i trudna droga do społecznej akceptacji.
as