Karski i jego "Tajne państwo"

Karski i jego "Tajne państwo"

Dodano:   /  Zmieniono: 
Dziennik "La Repubblica" zaprezentował w niedzielę postać Jana Karskiego, legendy polskiego ruchu oporu. Powodem przybliżenia włoskim czytelnikom jego historii jest ukazanie się w Niemczech książki Karskiego "Tajne państwo".
Gazeta zamieściła również wstrząsający fragment tego tomu: opis transportów Żydów do obozów zagłady i agonii deportowanych.

W towarzyszącym mu obszernym artykule podkreślono, że Jan Karski był "najważniejszym i najodważniejszym tajnym agentem podczas drugiej wojny światowej". To on "odkrył holokaust i dostarczył dowody" światu pod koniec 1942 roku, "ale po wojnie żył jako wygnaniec" - napisał autor publikacji Andrea Tarquini.

Rzymski dziennik zwrócił uwagę na "niesłychaną odwagę" Karskiego, który przedostał się do  obozu zagłady i był świadkiem ludobójstwa. "Ale nikt nie chciał słuchać jego wołania o pomoc" - dodała "La Repubblica". Książkę Karskiego dziennik nazwał "jedynym takim świadectwem", które jest "najbardziej płomiennym zaprzeczeniem" tez negacjonistów i  "każdego, kto chce przekreślić wspomnienie Szoah i napisać na nowo historię pod znakiem zapomnienia". "To stronice, które także dzisiaj poruszają sumienia, wywołują dreszcze" - dodano na łamach włoskiego dziennika.

Jan Karski (właściwie Jan Kozielewski) urodził się w 1914 r. w  Łodzi. Podczas II wojny światowej był kurierem rządu polskiego na  uchodźstwie i emisariuszem Armii Krajowej. W porozumieniu z Żydowskim Komitetem Narodowym przeprowadził wizję lokalną w warszawskim getcie. Podczas swojej misji w Londynie jesienią 1942 roku przekazał członkom polskiego rządu, dygnitarzom brytyjskim oraz prasie wstrząsające informacje o trwającej w okupowanej Polsce zagładzie Żydów. Informacje te przekazał także prezydentowi USA wraz z apelem Żydów o pomoc. Apel ten nie odniósł jednak skutku.

Jego napisana w 1944 roku książka pt. "Tajne państwo", opisująca sytuację w okupowanej Polsce, stała się bestsellerem w Stanach Zjednoczonych. Po wojnie Jan Karski pozostał w Ameryce, gdzie pracował jako wykładowca na Uniwersytecie Georgetown w Waszyngtonie. W  roku 1982 Instytut Yad Vashem w Jerozolimie uhonorował go tytułem Sprawiedliwego Wśród Narodów Świata, a  w 1994 r. państwo Izrael przyznało mu honorowe obywatelstwo. W 1995 r. odznaczono go Orderem Orła Białego. Zmarł w Waszyngtonie 13 lipca 2000 roku.

pap