Jak donosi France24, prezydent Francji Francois Hollande w oficjalnym komunikacie poinformował, że siły zbrojne V Republiki rozpoczęły bombardowanie pozycji Państwa Islamskiego w Syrii.
"Będziemy uderzać zawsze, gdy bezpieczeństwo naszej ojczyzny będzie zagrożone” – napisano w oświadczeniu, w którym oficjalnie poinformowano o atakach francuskiego lotnictwa na pozycje Państwa Islamskiego (w dokumencie nazywanego DAESH, co jest skrótem od arabskiej nazwy organizacji, powszechnie używane przez frankofonów – red.).
Dotychczas Francuzi aktywni byli jedynie w bombardowaniach dżihadystów w Iraku. Celem pierwszego francuskiego ataku w Syrii był obóz szkoleniowy w Dajr az-Zaur. Francois Hollande, który wystąpił także przed dziennikarzami, zaapelował o poszukiwanie „globalnego rozwiązania” sytuacji w Syrii, co będzie kluczem dla zlikwidowania zagrożenia ze strony Państwa Islamskiego. Podkreślił jednak, że aktualny prezydent Syrii Baszar al-Asad nie może pozostać na urzędzie.
Wojna domowa w Syrii trwa od marca 2011 roku, gdy władze krwawo stłumiły wystąpienia mieszkańców, które były elementem tzw. Arabskiej Wiosny, czyli serii rewolucji w krajach arabskich. Doprowadziła ona do zmiany władzy w Tunezji i Egipcie, a także upadku władz w Libii (gdzie obecnie panuje chaos), Jemenie (wojna domowa - red.), a także częściowej demokratyzacji życia, m.in. w Maroku.
France.fr, Wprost.pl
Dotychczas Francuzi aktywni byli jedynie w bombardowaniach dżihadystów w Iraku. Celem pierwszego francuskiego ataku w Syrii był obóz szkoleniowy w Dajr az-Zaur. Francois Hollande, który wystąpił także przed dziennikarzami, zaapelował o poszukiwanie „globalnego rozwiązania” sytuacji w Syrii, co będzie kluczem dla zlikwidowania zagrożenia ze strony Państwa Islamskiego. Podkreślił jednak, że aktualny prezydent Syrii Baszar al-Asad nie może pozostać na urzędzie.
Wojna domowa w Syrii trwa od marca 2011 roku, gdy władze krwawo stłumiły wystąpienia mieszkańców, które były elementem tzw. Arabskiej Wiosny, czyli serii rewolucji w krajach arabskich. Doprowadziła ona do zmiany władzy w Tunezji i Egipcie, a także upadku władz w Libii (gdzie obecnie panuje chaos), Jemenie (wojna domowa - red.), a także częściowej demokratyzacji życia, m.in. w Maroku.
France.fr, Wprost.pl