Procesję zwieńczy - pod kościół Św. Anny- słowo pasterskie, które skieruje do wiernych abp Nycz, oraz udzieli - pod Kolumną Zygmunta - błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem stolicy i całej Polsce.
W uroczystości uczestniczą nuncjusz apostolski w Polsce abp Józef Kowalczyk, parlamentarzyści, przedstawiciele władz samorządowych stolicy, rektorzy warszawskich uczelni, wojsko oraz licznie zgromadzeni mieszkańcy Warszawy.Po mszy metropolita warszawski abp Kazimierz Nycz poprowadzi procesję eucharystyczną do czterech ołtarzy ustawionych na Krakowskim Przedmieściu. Przy ostatnim ołtarzu, przed kościołem Św. Anny, wygłosi słowo pasterskie i udzieli błogosławieństwa miastu i Polsce.
Święto to ma charakter dziękczynny za ustanowienie Eucharystii przez Jezusa Chrystusa podczas Ostatniej Wieczerzy. W Boże Ciało katolicy oddają hołd obecności Chrystusa pod postaciami chleba i wina.
Głównym celem obchodów Bożego Ciała jest publiczne wyznanie wiary w obecność Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie, oddanie mu czci i podziękowanie za łaski.
Uroczystość Bożego Ciała (Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej), to jedno z głównych świąt obchodzonych przez Kościół katolicki. Wprowadził je w 1246 roku biskup Robert dla diecezji Liege w Belgii, a papież Urban IV w 1264 r. ustanowił święto Bożego Ciała dla całego Kościoła.
Święto to zostało ustanowione po widzeniach, które miała bł. Julianna z Cornillon (1193-1258) we Francji. Ukazywała się jej jasna tarcza księżyca z ciemną plamą. Zgodnie z ówczesną interpretacją, przyczyną tego był brak wśród świąt kościelnych dnia poświęconego Najświętszemu Sakramentowi.
Pod wpływem tych widzeń biskup Robert ustanowił w 1246 roku takie święto dla diecezji Liege. W 1252 r. zostało ono rozszerzone na Germanię. W 1263 roku miał miejsce cud eucharystyczny w Bolsenie, gdy hostia w rękach wątpiącego w transsubstancjację księdza zaczęła krwawić. Korporał, na który wówczas spadły krople krwi, przechowywany jest w katedrze w pobliskim Orvieto.
W 1264 roku papież Urban IV - bullą "Transiturus" - święto Bożego Ciała ustanowił dla całego Kościoła. Na termin obchodów wyznaczył czwartek w oktawie Trójcy Przenajświętszej. Jednakże ze względu na śmierć Urbana IV jego bulla w tej sprawie nie została ogłoszona. Uczynił to dopiero papież Jan XXII w 1317 roku.
Już w pierwszych wiekach chrześcijanie czcili Najświętszy Sakrament, a nawet ginęli w jego obronie. Najświętszy Sakrament Ciała i Krwi Pańskiej czci Kościół w każdej mszy świętej, a w Wielki Czwartek obchodzi rocznicę ustanowienia Eucharystii.
Głównym celem obchodów Bożego Ciała jest publiczne wyznanie wiary w obecność Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie, oddanie Mu czci i podziękowanie za łaski płynące przez ten Sakrament, a także przebłaganie go za zniewagi wyrządzone przez słabość i oziębłość ludzką oraz bluźnierstwa niewiernych.
Pierwsze procesje w uroczystość Bożego Ciała odbyły się w latach 1265-75 w Kolonii, w Niemczech. Niesiono w nich krzyż z Najświętszym Sakramentem.
W Polsce święto to obchodzi się w czwartek po uroczystości Trójcy Świętej, a więc jest to święto ruchome, wypadające zawsze 60 dni po Wielkanocy. W niektórych krajach przenoszone jest na kolejną niedzielę. Jako pierwszy obchody święta Bożego Ciała w Polsce wprowadził w diecezji krakowskiej w 1320 roku bp Nanker.
Procesje odbywały się już w XIV wieku w Płocku. Przyjęto powszechnie zwyczaj odprawiania w Boże Ciało mszy świętej w obecności wystawionego Najświętszego Sakramentu. W późnym średniowieczu i renesansie największym sanktuarium kultu Bożego Ciała w Polsce był poznański kościół Bożego Ciała.
Pod koniec XV w. procesje w uroczystość Bożego Ciała były już powszechne w Niemczech, Anglii, Francji, w północnych Włoszech i w Polsce. Budowano cztery ołtarze jako stacje procesyjne. W uroczystym pochodzie ze śpiewem uczestniczyło duchowieństwo, cechy rzemieślnicze, bractwa kościelne, szkoły i rzesze wiernych.
Od czasów reformacji, która zakwestionowała obecność Chrystusa pod postacią chleba i wina, procesje Bożego Ciała stały się manifestacją wiary.
W procesji stołecznej w Polsce doby przedrozbiorowej kapłana niosącego monstrancję z Najświętszym Sakramentem podtrzymywał król wespół z najwyższymi dostojnikami państwowymi. Uczestnictwo wiernych w procesji łączyło się z manifestacją uczuć narodowych.
W okresie II Rzeczypospolitej procesje Bożego Ciała były w Warszawie celebrowane niezwykle uroczyście. Także w pierwszych latach po wojnie (1945-48) w warszawskiej procesji prymasowi towarzyszyli przedstawiciele komunistycznych władz, chcąc w ten sposób zyskać uznanie społeczeństwa.
Konferencja Plenarna Episkopatu Polski 17 lutego 1967 r. zmodyfikowała obrzędy procesji Bożego Ciała, wprowadzając w całej Polsce nowe modlitwy przy każdym z czterech ołtarzy oraz czytania z czterech Ewangelii, tematycznie związanych z Eucharystią.
W III Rzeczpospolitej, w latach 1991-95, w procesjach Bożego Ciała w Warszawie obok prymasa Polski kardynała Józefa Glempa brali udział członkowie najwyższych władz państwowych z ówczesnym prezydentem Lechem Wałęsą.
Tegoroczna centralna procesja Bożego Ciała wyruszy po mszy św. w bazylice św. Krzyża, przejdzie Krakowskim Przedmieściem i zakończy się przy kościele akademickim św. Anny, gdzie homilię wygłosi metropolita warszawski abp Kazimierz Nycz. Przed Kolumną Zygmunta udzieli on błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem miastu i całej Polsce.dk pap