Ekologia stała się kolejnym, po politycznej poprawności, straszakiem. Można nią zamknąć usta krytykom nawet najgłupszych pomysłów opatrzonych „zieloną” etykietką i zmusić społeczeństwa do służących czyimś interesom zachowań, strasząc je wizją zagłady planety.
W obliczu zagrożenia środowiska całego globu trudno pozostać obojętnym, trudno też przeciwstawić się tym, którzy pod zielonym szyldem bezwzględnie załatwiają własne interesy.
Alarmistyczna książka Ala Gore’a przyniosła mu nagrodę Nobla i olbrzymi kapitał polityczny. Nie zmienia to jednak faktu, że autor przedstawił katastroficzną, nie do końca zgodną z prawdą wizję świata. Jego zdaniem np. śląskie dzieci zjeżdżają do kopalni, ponieważ to dla nich jedyna szansa na oddychanie świeżym powietrzem. O tym, że rzeka Ren, po przywróceniu jej naturze oczyściła swoje wody wielokrotnie szybciej niż się spodziewano i żyją w nim nawet wybredne jesiotry i łososie, rzecz jasna nie wspomniał.
Źle pojmowana ekologia zabrania nam budowy niezbędnych do życia mostów i dróg. Z powodu walki o Rozpudę w Augustowie tiry nadal rozjeżdżają ludzi, w imię obrony rzadkiego insekta opóźnia się budowa niezbędnego do rozwoju stolicy Mostu Północnego. W Warszawie ocieplane wieżowców mieszkalnych opóźnia się ponieważ robotnicy mogą płoszyć ptaki żyjące w wylotach szybów wentylacyjnych. Oficjalnie wszystko dla dobra przyrody…
O tym, że docieplone budynki umożliwiają olbrzymie oszczędności energetyczne, a most zmniejszyłby niepotrzebne zużycie paliwa przez pojazdy stojące w gigantycznych korkach nikt jakoś nie wspomina.
Pseudoekologia ma też swoje najbardziej przyziemne oblicza. Sieć hipermarketów Carrefour wyeliminowała np. darmowe torby na zakupy. Zmusza w ten sposób klientów do kupowania promowanych przez korporację toreb „ekologicznych" – także foliowych, tyle że pomalowanych na zielono i podobno rozkładających się szybciej niż te zwyczajne. Ale wędliny, warzywa i owoce pracownicy sieci nadal pakują w zwyczajną folię.
Alarmistyczna książka Ala Gore’a przyniosła mu nagrodę Nobla i olbrzymi kapitał polityczny. Nie zmienia to jednak faktu, że autor przedstawił katastroficzną, nie do końca zgodną z prawdą wizję świata. Jego zdaniem np. śląskie dzieci zjeżdżają do kopalni, ponieważ to dla nich jedyna szansa na oddychanie świeżym powietrzem. O tym, że rzeka Ren, po przywróceniu jej naturze oczyściła swoje wody wielokrotnie szybciej niż się spodziewano i żyją w nim nawet wybredne jesiotry i łososie, rzecz jasna nie wspomniał.
Źle pojmowana ekologia zabrania nam budowy niezbędnych do życia mostów i dróg. Z powodu walki o Rozpudę w Augustowie tiry nadal rozjeżdżają ludzi, w imię obrony rzadkiego insekta opóźnia się budowa niezbędnego do rozwoju stolicy Mostu Północnego. W Warszawie ocieplane wieżowców mieszkalnych opóźnia się ponieważ robotnicy mogą płoszyć ptaki żyjące w wylotach szybów wentylacyjnych. Oficjalnie wszystko dla dobra przyrody…
O tym, że docieplone budynki umożliwiają olbrzymie oszczędności energetyczne, a most zmniejszyłby niepotrzebne zużycie paliwa przez pojazdy stojące w gigantycznych korkach nikt jakoś nie wspomina.
Pseudoekologia ma też swoje najbardziej przyziemne oblicza. Sieć hipermarketów Carrefour wyeliminowała np. darmowe torby na zakupy. Zmusza w ten sposób klientów do kupowania promowanych przez korporację toreb „ekologicznych" – także foliowych, tyle że pomalowanych na zielono i podobno rozkładających się szybciej niż te zwyczajne. Ale wędliny, warzywa i owoce pracownicy sieci nadal pakują w zwyczajną folię.