Uniwersytety uczą audiodeskrypcji

Uniwersytety uczą audiodeskrypcji

Dodano:   /  Zmieniono: 
Fot. Wikipedia 
Wyższe uczelnie wprowadzają do swoich programów nauczania zajęcia z audiodeskrypcji - techniki, dzięki której można opisać słowami osobom niewidomym i niedowidzącym, np. filmy lub obrazy, czyli wizualną twórczość artystyczną. Audiodeskrypcja polega na opisywaniu przez lektora tego, co dzieje się np. w filmie lub spektaklu teatralnym między dialogami bohaterów, ale także na opisywaniu zabytków czy dzieł sztuki.
Nagrany przez lektora opis osoba niewidoma może usłyszeć w słuchawkach - dzięki temu może np. przyjść na seans do kina czy spektakl do teatru i uczestniczyć w nim wspólnie z osobami widzącymi. W ten sposób osoby niewidome i niedowidzące mają pełniejszy kontakt ze sztuką. W Europie Zachodniej ta technika jest znana i stosowana od kilkudziesięciu lat, w Polsce pierwsze poważniejsze próby z audiodeskrypcją podjęte zostały zaledwie kilka lat temu.

Od tego roku akademickiego audiodeskrypcji można się uczyć w pięciu szkołach wyższych w Polsce - są to Uniwersytet Jagielloński, Uniwersytet Warszawski, Wyższa Szkoła Psychologii Społecznej w Warszawie, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Katolicki Uniwersytet Lubelski. Prowadzone są tam ćwiczenia albo studia podyplomowe w tym zakresie. Na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim ćwiczenia z audiodeskrypcji, które rozpoczęły się w tym semestrze, odbywają się w ramach specjalizacji translatorskiej na studiach magisterskich. Są one częścią rocznych zajęć z tłumaczenia filmów. Jak powiedziała prowadząca zajęcia Anna Sadowska, audiodeskrypcja stanowić będzie ok. 1/3 programu. Zajęcia odbywać się będą w grupach 15-osobowych.

Sadowska podkreśliła, że obok zajęć teoretycznych, będą to przede wszystkim zajęcia praktyczne, które nauczą studentów najpierw obserwowania tego, co osobie niewidomej przekazać. - Inaczej to wygląda, gdy oglądamy film, inaczej, gdy program telewizyjny, a jeszcze inaczej, gdy opisujemy dzieło sztuki - wyjaśniła. W ramach zajęć przewidziane są ćwiczenia z opisywania obrazów czy tworzenia audiodeskrypcji w specjalnym programie komputerowym. Studenci nauczą się także tworzenia skryptu, m.in. opisywania bohaterów czy wydarzeń, a następnie sami nagrają przygotowany materiał. - Ponieważ świat współczesny opiera się na informacjach audiowizualnych, więc umiejętność tłumaczenia takich informacji jest konieczna, nie tylko dla nas, ale i dla osób, które mają pewne niepełnosprawności, które niedosłyszą bądź niedowidzą - powiedziała Sadowska.

Zajęcia z audiodeskrypcji prowadzone są na podstawie polskich standardów audiodeskrypcji opracowanych przez Fundację Audiodeskrypcja. Fundacja została założona w 2008 roku przez niewidomych białostoczan - Tomasza Strzymińskiego i Barbarę Szymańską. Głównym celem działalności organizacji jest wprowadzenie techniki audiodeskrypcji do wielu instytucji kultury w kraju. Członkowie fundacji stworzyli wytyczne, które mają ujednolicić zasady i reguły tworzenia audiodeskrypcji przez wszystkie osoby podejmujące się opisania produkcji audiowizualnych. Jak poinformowali założyciele fundacji, standardy zostały opracowane na podstawie ich doświadczeń, a także wytycznych obowiązujących w innych krajach, jak Wielka Brytania czy Kanada.

PAP, arb