Paulina Socha-Jakubowska, „Wprost”: Czym jest biblioterapia i bajkoterapia?
Katarzyna Nawrocka: Biblioterapia to metoda wsparcia rozwoju i zdrowia psychicznego oparta na literaturze. Wykorzystuje odpowiednio dobrane teksty – opowiadania, powieści, wiersze czy reportaże – jako narzędzia do uruchamiania refleksji, przepracowywania emocji oraz budowania samoświadomości i empatii. Z powodzeniem stosuje się ją zarówno w pracy zespołowej, edukacji, jak i profilaktyce czy rozwoju osobistym. W biblioterapii ogromne znaczenie ma storytelling, czyli sztuka opowiadania historii – nie tylko jako forma przekazu, ale jako sposób budowania mostu między czytelnikiem a bohaterem, między doświadczeniem a emocją.
Już w Starożytności uważano, że czytanie ma moc uzdrawiającą. Najbardziej znanym przykładem jest napis nad wejściem do Biblioteki Aleksandryjskiej: „Lecznica duszy". To symboliczne potwierdzenie wiary w uzdrawiającą moc słowa pisanego.
Skoro jesteśmy przy Starożytności, zastanawiam się, kiedy „nazwano”, czy „uznano” samą terapię?
Pojęcie „bibliotherapy" zostało wprowadzone do języka naukowego na początku XX wieku, a pierwsza udokumentowana definicja pojawiła się w 1916 roku w czasopiśmie „The Atlantic Monthly", gdzie Samuel McChord Crothers użył tego terminu w eseju zatytułowanym „A Literary Clinic”.
W kolejnych dekadach biblioterapia była rozwijana i stosowana m.in. w szpitalach psychiatrycznych oraz w pracy z weteranami wojennymi w USA, zwłaszcza po I i II wojnie światowej – jako forma wsparcia emocjonalnego i rehabilitacji psychicznej.
Bajkoterapia natomiast to szczególna, wyspecjalizowana forma biblioterapii, skierowana przede wszystkim do dzieci.
Archiwalne wydania tygodnika Wprost dostępne są w specjalnej ofercie WPROST PREMIUM oraz we wszystkich e-kioskach i w aplikacjach mobilnych App Store i Google Play.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Wprost.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.