Przed główną uroczystością u stóp pomnika ofiar obozu młodzi przeszli tak zwaną drogą śmierci z byłego KL Auschwitz do byłego Auschwitz II - Birkenau, gdzie odbyła się główna uroczystość. Wraz z nimi szli między innymi: były naczelny rabin Izraela Meir Lau, wiceszef Konferencji Prezydentów Głównych Organizacji Żydowski w Ameryce Malcolm Hoenlein i filmowiec Branko Lustig, który był producentem filmu "Lista Schindlera". Gdy uczestnicy marszu weszli do byłego obozu Birkenau ich krokom towarzyszyły dobiegający z głośników głos lektora, wymieniający niekończącą się listę nazwisk dzieci zgładzonych w holokauście. W byłym obozie Birkenau młodzież wypełniła przestrzeń przy pomniku ofiar obozu w byłym Auschwitz II - Birkenau. Nad nimi górowało sześć ogromnych pochodni, które symbolizują sześć milionów żydowskich ofiar nazizmu.
Przed południem młodzi Żydzi oraz Polacy zwiedzali muzealną ekspozycję. Najliczniejsze grupy odwiedzały blok 18., w którym upamiętniona jest zagłada ponad 400 tys. węgierskich Żydów w komorach gazowych Birkenau, a także blok 27., zwany blokiem żydowskim. Marsz Żywych wyruszył spod bramy obozowej z napisem "Arbeit macht frei" w byłym KL Auschwitz tuż przed godziną 14. Sygnałem do jego rozpoczęcia był dźwięk szofaru, baraniego rogu pasterskiego. Dęli w niego starożytni Hebrajczycy podczas religijnych ceremonii. Jego dźwięk jest wołaniem do Boga o miłosierdzie. Na torach kolejowych i rampie, gdzie hitlerowcy przeprowadzali selekcję przywiezionych z całej Europy Żydów, uczestnicy Marszu pozostawili dziesiątki drewnianych tabliczek symbolizujących macewy, żydowskie nagrobki.
Marsze Żywych organizowane są od 1988 r. Odbywają się tradycyjnie w Dzień Pamięci Ofiar Zagłady (Jom HaShoah). W pierwszym Marszu wzięło udział półtora tysiąca Żydów. Począwszy od roku 1996 Marsze Żywych odbywają się co roku. Dzień Pamięci o Shoah ustanowił 12 kwietnia 1951 roku izraelski parlament - Kneset. Jego data związana jest z powstaniem w getcie warszawskim, które wybuchło 19 kwietnia 1943 r.
PAP, arb