Eksperymentalny samolot Helios, zasilany energią słoneczna, pobił w nocy z poniedziałku na wtorek czasu warszawskiego rekord wysokości długotrwałego lotu, wynoszący 28,3 km.
Samolot, który wystartował z wyspy Kuai na Hawajach, osiągnął najpierw wysokość 26,6 kilometra ustanowioną w 1998 roku przez aparat Pathfinder Plus, czyli mniejszą wersję Heliosa, a 40 minut później był już na wysokości 28,3 kilometra, co stanowiło rekord ustanowiony przez samolot-rakietę SR-71 Black Bird w 1966 roku. Helios wspinał się dalej i przekroczył wysokość 96,5 tysiąca stóp, czyli 32,16 kilometrów. Aparat pnie się nadal w górę, lecz z mniejszą prędkością ze względu na coraz bardziej rozrzedzone powietrze.
Gigantyczne zdalnie sterowane skrzydło samolotowe (o długości 82 m), napędzane czternastoma śmigłami poruszanymi silnikami zasilanymi przez promienie słoneczne, stanowi przełom w budowie aparatów latających. Silniki poruszające śmigła zużywają tyle energii elektrycznej, ile zużywa jej suszarka do włosów. W nocy zasilane są z baterii.
Zbudowany z włókna węglowego i grafitu samolot startuje z prędkością roweru i może latać z prędkością od 30 do 50 kilometrów na godzinę. Ta nowa generacja aparatów latających może służyć jako "latające satelity", bowiem jest zdolna do pozostawania przez wiele miesięcy w jednym miejscu i do przemieszczania się zgodnie z potrzebami operatora.
NASA uważa, że Helios może służyć jako tani satelita obserwacyjny lub telekomunikacyjny. Koszt satelity (od budowy do wystrzelenia) wynosi od 10 do 30 milionów dolarów, zaś Heliosa można mieć już za milion dolarów.
em, pap
Gigantyczne zdalnie sterowane skrzydło samolotowe (o długości 82 m), napędzane czternastoma śmigłami poruszanymi silnikami zasilanymi przez promienie słoneczne, stanowi przełom w budowie aparatów latających. Silniki poruszające śmigła zużywają tyle energii elektrycznej, ile zużywa jej suszarka do włosów. W nocy zasilane są z baterii.
Zbudowany z włókna węglowego i grafitu samolot startuje z prędkością roweru i może latać z prędkością od 30 do 50 kilometrów na godzinę. Ta nowa generacja aparatów latających może służyć jako "latające satelity", bowiem jest zdolna do pozostawania przez wiele miesięcy w jednym miejscu i do przemieszczania się zgodnie z potrzebami operatora.
NASA uważa, że Helios może służyć jako tani satelita obserwacyjny lub telekomunikacyjny. Koszt satelity (od budowy do wystrzelenia) wynosi od 10 do 30 milionów dolarów, zaś Heliosa można mieć już za milion dolarów.
em, pap