W toku śledztwa IPN przesłuchał wielu świadków, jednak nie udało się dokładnie ustalić, jakie formacje brały udział w pacyfikacji. Jak wynikało z materiałów śledztwa, pacyfikacja została poprzedzona najprawdopodobniej prowokacją. Na teren Sułkowic i Harbutowic zostali wcześniej wysłani agenci, którzy nakłaniali mieszkańców do zachowań sprzecznych z ustawodawstwem Generalnego Gubernatorstwa. Pytali np. o możliwość wyremontowania radia, kupienia wędlin czy założenia organizacji konspiracyjnej. Ich rozmówcy trafili potem na listę i jako pierwsi zostali zatrzymani podczas pacyfikacji. Wszyscy zostali oznaczeni krzyżem z kredy na plecach i rozstrzelani.
W aktach sprawy znajduje się zeznanie mężczyzny, figurującego na liście i oznaczonego kredowym krzyżem na plecach. Został on jednak pobity przez jednego z Niemców, uczestniczących w pacyfikacji, i krzyż na jego plecach zniknął. Dzięki temu mężczyzna nie został rozstrzelany, jak wszyscy inni oznaczeni krzyżem, tylko wywieziony do obozu w Płaszowie. W ten sposób uratował życie. Postanowienie o umorzeniu nie jest prawomocne.