Kongresmen Stephen Solarz nie żyje

Solarz, który był uczniem profesora Zbigniewa Brzezińskiego na  nowojorskim Uniwersytecie Columbia, od początku kariery politycznej interesowała problematyka międzynarodowa. Nazywany na Kapitolu Marco Polo, odwiedził ponad 100 krajów. Był pierwszym amerykańskim kongresmenem, który po 30 latach od wojny pojechał do Korei Północnej. Nie wahał się rozmawiać z tak kontrowersyjnymi postaciami jak Fidel Castro i Saddam Husajn. Rozgłosił w Ameryce, że prezydent Filipin Ferdinand Marcos wykorzystywał dla  prywatnych celów pomoc zagraniczną, a jego żona Imelda posiadała trzy tysiące par butów.

Amerykanie wiedzą o zaangażowaniu Solarza w sprawy Bliskiego Wschodu i budowę demokracji na  Filipinach, w Libanie, Południowej Korei, czy na Tajwanie. Polacy w  Stanach Zjednoczonych wyrażali mu wdzięczność za poparcie dla "Solidarności".

Były dyrektor rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa twierdził, że  żaden z kongresmenów polskiego pochodzenia nie uczynił dla kraju więcej niż Solarz, którego rodzice byli imigrantami z Czerniowiec. W Kongresie Solarz reprezentował m.in. Polaków z nowojorskiego Greenpointu. Jak przypomina prezes nowojorskiego oddziału Kongresu Polonii Amerykańskiej Frank Milewski, podczas jednej z kampanii wyborczych na spotkaniu w Centrum Polsko-Słowiańskim towarzyszył mu prof. Brzeziński. - Wymawialiśmy jego nazwisko po polsku. Solarz był jednym z  pierwszych ważnych polityków, którzy stanęli w obronie "Solidarności" -  podkreśla Milewski.

-  Był zawsze przyjacielem Polski - zapewnia kolega Solarza z Kongresu, były członek Izby Reprezentantów polskiego pochodzenia Lucien Nedzi. W roku 1995 Solarz popadł w tarapaty. Jako jeden z ustawodawców wystawiał w kongresowym banku czeki nie mające pokrycia na koncie. Przyznał się do winy. Ostatecznie nie został jednak oskarżony.

pap, ps