Michel Legrand, legenda francuskiej sceny muzycznej, pianista jazzowy wystąpi w sobotę w warszawskiej Sali Kongresowej w ramach Jazz Jamboree 2008. W koncercie na jego zaproszenie wezmą udział polscy
Michel Legrand, legenda francuskiej sceny muzycznej, pianista jazzowy wystąpi w sobotę w warszawskiej Sali Kongresowej w ramach Jazz Jamboree 2008. W koncercie na jego zaproszenie wezmą udział polscy wokaliści: Maria Sadowska i Janusz Szrom. "Koncert Michela Legranda, który jest nie tylko pianistą, ale i autorem piosenek i kompozycji, które stały się standardami, zapowiada się jako ważne i wzruszające wydarzenie tegorocznej edycji Jazz Jamboree" - powiedział Paweł Brodowski, redaktor naczelny magazynu "Jazz Forum". Brodowski zwrócił uwagę, że Legrand był jednym z pierwszych europejskich muzyków, którzy współpracowali z takimi gigantami jazzu, jak Dizzy Gillespie czy Stan Getz. Jak podkreślają organizatorzy Jazz Jamboree, choć jazzowe przedsięwzięcia Legranda, w porównaniu z jego imponującą twórczością filmową i teatralną, są stosunkowo nieliczne, to niemal zawsze były wybitne. Michel Legrand (ur. 24 lutego 1932 r. w Paryżu) był synem Raymonda Legranda, który również był dyrygentem i kompozytorem. Michel Legrand swoją przygodę z filmem rozpoczął w latach 50. XX wieku muzyką do komedii "Le Triporteur" (1957). Na początku lat 60. zwrócił na siebie uwagę krytyków oprawą do "Loli" (1961) oraz komedii muzycznej "Kobieta jest kobietą" (1961). Za piosenkę do "Sprawy Thomasa Crowna" (1968) - swego pierwszego amerykańskiego filmu - zdobył nagrodę Akademii Filmowej. Jego kariera osiągnęła szczyt w latach 70. Legrand skomponował muzykę do ponad 200 filmów, seriali i musicali. Zdobył wiele międzynarodowych nagród - między innymi 13 razy nominowany był do nagrody Oscara (zdobył trzy statuetki - obok "Sprawy Thomasa Crowna" również za muzykę do "Lata roku 1942" (1971) i piosenkę do filmu "Yentl" (1983)), 8 razy do nagrody Grammy (zwyciężył pięciokrotnie), 14 do nagrody Golden Globe, ponadto nagród i nominacji do Cesarów, BAFTA, Emmy i wielu innych. Miłośnikom kina znany jest przede wszystkim z niezapomnianej oprawy muzycznej do filmu "Parasolki z Cherbourga" (1964) nagrodzonego Złotą Palmą na festiwalu w Cannes. Szczególną sympatię polskiej publiczności zyskał dzięki muzyce do filmu Andrzeja Wajdy "Eine Liebe in Deutschland (Miłość w Niemczech)" (1983). Podczas wizyty w USA w r. 1958 Legrand współpracował m.in. z Milesem Davisem, Johnem Coltranem, Billem Evansem, Philem Woodsem, Benem Websterem, Hankiem Jonesem i Artem Farmerem przy realizacji albumu z nowatorskimi orkiestracjami jazzowych standardów pt. "Legrand Jazz". Następnego roku, już z powrotem w Paryżu, jako lider i pianista tria, nagrał album piosenek paryskich pt. "Paris Jazz Piano". Niemal dekadę później, w r. 1968, nagrał w znanym klubie Shelly's Manne-Hole w Los Angeles sesję na żywo w trio z Rayem Brownem na basie i Shellym Mannem na perkusji. Na płycie tej Legrand także śpiewa w utworze "My Funny Valentine". Po upływie kolejnego dziesięciolecia Legrand powrócił do jazzu i współpracy z saksofonistą altowym Philem Woodsem na płytach "Jazz Le Grand" (1979) oraz "After the Rain" (1982); następnie współpracował ze skrzypkiem Stephanem Grappellim na płycie wydanej w r. 1992. Mniej entuzjastycznie niż jego wcześniejsze dzieła został przyjęty album z r. 1994 "Michel Plays Legrand". Niedawno, w 2002 roku powstał jego album z mistrzowskimi interpretacjami solo na fortepianie czternastu jego klasycznych piosenek pt. "Michel Legrand by Michel Legrand". Legrandowi towarzyszyć będą Remi Vignolo na bębnach i na basie - Pierre Boussagnet.