„Mieć ludzi pod kontrolą”, „trzymać ludzi w ryzach”, „mieć pełną władzę”, „trzymać kogoś w garści”, „w pełni nadzorować” i tak pewnie jeszcze można by wymieniać wiele innych zwrotów używanych świadomie lub nieświadomie w celu podkreślenia autorytaryzmu, siły czy autonomii. Czy w dzisiejszej zmieniającej się rzeczywistości, w której więcej jest niewiadomych niż wiadomych, takie sformułowania mogą być wyrazem autentyczności czy charyzmy? Raczej wydają się one passe, chociaż wciąż jeszcze stosowane przez pseudo liderów do pseudo zarządzania ludźmi, czyli poprzez manipulację z dozą przeświadczenia o swojej nieomylności i poczuciem władzy.
Bycie liderem to nie samozwańcze przekonanie o swojej nieomylności, charyzmie i o byciu urodzonym do władania mniej wybitnymi ludźmi niż my sami. Bycie liderem to ciężka praca, ciągły rozwój i eksperymentowanie w celu bycia autentycznym, mądrym i empatycznym.
W tym wszystkim trudność polega na obiektywnej ocenie samego siebie, bo jako ludzie mamy tendencję do oceniania siebie i swoich umiejętności jako lepszych niż przeciętnie, szczególnie w porównaniu z innymi.
W psychologii mówimy o „pozytywnym złudzeniu na temat własnej osoby” poprzez przecenianie swoich pozytywnych cech i osiągnięć, swojego wpływu na bieg zdarzeń czy też nierealistyczny optymizm.
Źródło: Wprost
© ℗
Materiał chroniony prawem autorskim.
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Wprost.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Wprost.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.