Elie Wiesel żydowski pisarz, więzień Auschwitz, był także znanym działaczem na rzecz praw człowieka, twórcą terminu Holocaust stosowanego dla określenia zagłady Żydów w czasie II wojny światowej. Za swoją działalność otrzymał w 1986 r. Pokojową Nagrodę Nobla.
"A świat pozostał milczący"
Wiesel urodził się w 1928 roku w miasteczku Sygiet w Rumunii, w ortodoksyjnej rodzinie chasydzkiej. W 1944 r. wszyscy Żydzi z miasteczka zostali deportowani do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Później trafił do obozu w Buchenwaldzie, gdzie wraz z dwiema starszymi siostrami doczekał wyzwolenia w 1945 r. przez oddziały aliantów. Po wojnie 17-letni wówczas Wiesel zamieszkał w Paryżu i rozpoczął studia z literatury, psychologii i filozofii. W 1956 r. opublikował 800-stronicową książkę pt. "Un di Velt Hot Geshvign" ("A świat pozostał milczący"), napisaną w języku jidysz.
W 1963 r. przyjął obywatelstwo amerykańskie. Był wieloletnim pracownikiem na kilku amerykańskich uczelniach. W swojej pracy koncentrował się na sytuacji Żydów i innych narodów cierpiących prześladowania z powodu swojego wyznania, rasy czy pochodzenia. Wykładał w nowojorskim City College oraz na Boston University, na którym uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych oraz profesora filozofii. Otrzymał tytuł doktora honoris causa wielu uczelni, a w 1990 r. został kawalerem francuskiej Legii Honorowej.
W latach 1980-1986 Wiesel był przewodniczącym amerykańskiej Rady Pamięci Holocaustu. Zainicjował budowę Amerykańskiego Muzeum Pamięci o Zagładzie (United States Holocaust Memorial Museum). W 2005 r. przyznano mu odznaczenie "Dignitas Humana Award".