Niewielkie zmiany orbity Ziemi mogą odpowiadać za zagadkową regularność, z jaką na naszej planecie pojawiają się i wymierają kolejne gatunki ssaków - czytamy w "Nature".
Paleontolodzy i geolodzy z Holandii, Hiszpanii, Francji i Niemiec
analizowali ostatnio dane ze skamieniałości obejmujących okres 22
mln lat. Wykazali oni, że porządek cyklu pojawiania się i
wymierania gatunków odpowiada zmianom orbity Ziemi, powodującym
globalne ochłodzenia.
Zbieżność tę ustalił Jan van Dam z holenderskiego uniwersytetu w
Utrechcie i jego współpracownicy, badający skamieniałości gryzoni
z Hiszpanii. Zebrali oni szczegółowe informacje na temat tego,
kiedy pojawiały się i zanikały te gatunki.
Jak poinformowali naukowcy, tempo pojawiania się i zanikania
gatunków wykazuje pewną złożoną systematyczność. Naukowcy
zaobserwowali dwa cykle - dłuższy, którego szczytowy moment
przypada mniej więcej co 2,5 mln lat i krótszy, trwający około
miliona lat.
W szczytowych momentach cykli dłuższych orbita Ziemi jest bliższa
idealnemu okręgowi. Natomiast szczytowe momenty w cyklach
trwających milion lat mają miejsce, gdy Ziemia zmienia stopień
wychylenia względem swojej osi.
Wskutek obu tych procesów związanych ze zmianami orbity powiększa
się powierzchnia pokrywy lodowej Ziemi, a cała planeta oziębia
się. Zdaniem prowadzących badanie, może to wyjaśniać zaobserwowaną
wcześniej dziwną prawidłowość, według której gatunki ssaków - nim
znikną, istnieją zwykle średnio około 2,5 mln lat.
pap, ss
analizowali ostatnio dane ze skamieniałości obejmujących okres 22
mln lat. Wykazali oni, że porządek cyklu pojawiania się i
wymierania gatunków odpowiada zmianom orbity Ziemi, powodującym
globalne ochłodzenia.
Zbieżność tę ustalił Jan van Dam z holenderskiego uniwersytetu w
Utrechcie i jego współpracownicy, badający skamieniałości gryzoni
z Hiszpanii. Zebrali oni szczegółowe informacje na temat tego,
kiedy pojawiały się i zanikały te gatunki.
Jak poinformowali naukowcy, tempo pojawiania się i zanikania
gatunków wykazuje pewną złożoną systematyczność. Naukowcy
zaobserwowali dwa cykle - dłuższy, którego szczytowy moment
przypada mniej więcej co 2,5 mln lat i krótszy, trwający około
miliona lat.
W szczytowych momentach cykli dłuższych orbita Ziemi jest bliższa
idealnemu okręgowi. Natomiast szczytowe momenty w cyklach
trwających milion lat mają miejsce, gdy Ziemia zmienia stopień
wychylenia względem swojej osi.
Wskutek obu tych procesów związanych ze zmianami orbity powiększa
się powierzchnia pokrywy lodowej Ziemi, a cała planeta oziębia
się. Zdaniem prowadzących badanie, może to wyjaśniać zaobserwowaną
wcześniej dziwną prawidłowość, według której gatunki ssaków - nim
znikną, istnieją zwykle średnio około 2,5 mln lat.
pap, ss