Nagroda ustanowiona została przez rząd szwedzki w 1999 r. a jej przyznawanie pozostaje w gestii Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Laureatami są osoby, organizacje, miasta lub instytucje, które mają szczególne zasługi dla ochrony i poprawy stanu wód bałtyckich oraz ich życia biologicznego.
Prof. Skóra był inicjatorem powstania Stacji Morskiej na Helu i podjęcia w niej m.in. prac nad przywróceniem populacji szarych fok na polskim wybrzeżu. Ponadto, w stacji prowadzi się badania nad ekologią ryb i nad sposobami ochrony rzadkich gatunków bałtyckiej flory i fauny.
Badania te, jak stwierdzono w uzasadnieniu wyboru polskiego laureata, "są najwyższej jakości", a doskonałe programy edukacyjne przygotowywane w Stacji "wzbudzają zainteresowanie ochroną Bałtyku wśród społeczeństwa, szczególnie wśród ludzi młodych".
Stacja powstała w 1992 r. i wchodzi w skład Instytutu Oceanografii, będącego częścią Wydziału Biologii, Geografii i Oceanologii Uniwersytetu Gdańskiego.
Sam profesor Skóra prowadzi badania nad wpływem nowo pojawiających się w Bałtyku gatunków fauny, tzw. gatunków inwazyjnych, na stan ekosystemu wód przybrzeżnych.
Szwedzką Nagrodę Bałtyku wręczyła prof. Skórze, minister międzynarodowej współpracy i rozwoju Gunilla Carlsson. Obok nagrody pieniężnej (ponad 16 tys. euro) laureaci otrzymują kryształową rzeźbę, której przejrzystość symbolizuje czystość wody.
Nagroda jest przyznawana co roku w marcu, w Światowym Dniu Wody. Natomiast wręczana jest podczas plenarnej sesji kończącej wielodniowy cykl seminariów i konferencji naukowych w czasie sztokholmskiego Światowego Tygodnia Wody (World Water Week - WWW). Jest to impreza organizowania przez Stockholm International Water Institute (SIWI).
Wśród dotychczasowych dziewięciu laureatów nagrody troje związanych było z Polską. Byli to: w 1999 r. PURAC Polska, 2000 r. Miasto Gdańsk, 2003 r. Frantschach Świecie SA.
pap, keb