Kornel Morawiecki

Kornel Morawiecki

Dodano:   /  Zmieniono: 
Kornel Morawiecki (fot. Maciej Biedrzycki /FORUM) 
Kornel Morawiecki to założyciel i przewodniczący "Solidarności Walczącej", jeden z inspiratorów wrocławskich strajków w sierpniu 1980 r. i najdłużej ukrywający się w PRL opozycjonista i przeciwnik porozumienia Okrągłego Stołu. W 1990 r. próbował ubiegać się o prezydenturę, ale nie uzyskał wymaganych 100 tys. podpisów.
Morawiecki urodził się 3 maja 1941 roku w Warszawie. Maturę zdał w wieku 17 lat w Liceum im. Adama Mickiewicza w Warszawie. Studia wyższe ukończył na wydziale fizyki Uniwersytetu Wrocławskiego w roku 1963. Uzyskał doktorat z kwantowej teorii pola w 1970 r. Pracownik naukowy na Uniwersytecie Wrocławskim, początkowo w Instytucie Fizyki Teoretycznej, następnie Matematyki. Od 1973 r. adiunkt w Instytucie Matematyki pracownik naukowy Politechniki Wrocławskiej.

W marcu 1968 r. uczestniczył w strajku studenckim na Uniwersytecie Wrocławskim. Od 1979 r. do 1989 był redaktorem naczelnym i wydawcą nielegalnego miesięcznika "Biuletyn Dolnośląski". Był jednym z inspiratorów wrocławskich strajków w sierpniu 1980 r. Rok później był delegatem na I Krajowy Zjazd NSZZ "Solidarność" z regionu Dolny Śląsk.

Od początku stanu wojennego ukrywał się, kierując działem wydawniczym Regionalnego Komitetu Strajkowego Dolny Śląsk. W 1982 roku złożył "Solidarność Walczącą" - radykalną, podziemną organizację niepodległościową walczącą o upadek komunizmu, niepodległą i suwerenną Polskę, o ustroju demokratyczno-parlamentarnym i gospodarce rynkowej.

Kornel Morawiecki był jednym z najdłużej ukrywających się działaczy podziemnych. Aresztowany został 9 listopada 1987 r., zmuszono go do opuszczenia kraju. Według informacji ze strony internetowej "Solidarności Walczącej", odbył wówczas polityczną podróż po Europie i Ameryce Płn., a w sierpniu 1988 r. nielegalnie wrócił do Polski. Przeciwnik porozumienia Okrągłego Stołu.

W roku 1990 r. zgłosił swoją kandydaturę w wyborach prezydenckich, nie uzyskał jednak 100 tys. podpisów z poparciem dla swojej kandydatury, wymaganych przez ordynację.

W ostatnim czasie Morawiecki bez powodzenia ubiegał się mandat senatora z listy PiS w wyborach parlamentarnych w 2007 roku. Dziesięć lat wcześniej o miejsce w Senacie starał się z rekomendacji Ruchu Odbudowy Polski.

W czerwcu 2007 roku "Gazeta Wyborcza" podała, że Morawiecki odmówił przyjęcia odznaczenia z rąk prezydenta Lecha Kaczyńskiego, bo nie był to Order Orła Białego, ale Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski.

"Minister w Kancelarii Prezydenta Maciej Łopiński powiedział mi, że prezydent chce mnie odznaczyć, ale nie Orderem Orła Białego, tylko jakimś niższym odznaczeniem. Odmówiłem. Powiedziałem, że dla mojej organizacji mogę wziąć tylko najwyższe odznaczenie" - tak swoją decyzję tłumaczył "GW" Morawiecki. Łopiński mówił wtedy, że prezydent chciał uhonorować Morawieckiego drugim najważniejszym odznaczeniem w kraju. Prezydent Lech Kaczyński odznaczył działaczy "Solidarności Walczącej" w 25. rocznicę powstania tej organizacji.

W  obecnej kampanii złożył w Państwowej Komisji Wyborczej 110 tys. podpisów z poparciem dla swojej kandydatury kilka minut przed upływem terminu.