Enklawa - wojna oczami dziecka

Enklawa - wojna oczami dziecka

Enklawa - wojna oczami dziecka
Enklawa - wojna oczami dziecka Źródło: Spectator
Dziesięć lat od zakończenia wojny w Kosowie. Dziesięcioletni Nenad mieszka na farmie w małej serbskiej enklawie z ojcem i chorym dziadkiem. Poza nimi w okolicy jest tylko dwóch Serbów: pop i trzydziestoletni nauczyciel. Każdego dnia chłopak dociera do szkoły klaustrofobicznym pojazdem wojskowym.

Jest w niej jedynym uczniem, a tęskni za towarzystwem rówieśników. Wiele razy widzi ich z daleka: przez szczeliny w opancerzeniu samochodu obserwuje dwóch chłopców. Dzięki niezwykłej determinacji chłopcu udaje się odnaleźć przyjaciela pośród społeczności muzułmańskiej.

Film pokazuje obraz Kosowa, głęboko podzielonego wewnętrznie i wyniszczonego wojną. „Enklawa” to antywojenny obraz o wybaczaniu i miłości.

KOMENTARZ REŻYSERA

„Mój film sytuuje się w samym centrum dyskusji na temat konfliktu serbsko-albańskiego, który jest rezultatem wojny, zniszczeń i zbrodni sprzed piętnastu lat. Zadaję pytanie, czy możliwa jest koegzystencja tych społeczności pomimo istnienia enklaw chrześcijańskich, otoczonych muzułmańską większością.

Odpowiedź wydaje się prosta: tym co dzielijest nienawiść wynikająca ze strachu przed innością, wciąż istniejąca w obu grupach etnicznych. Strach oznacza brak miłości… To dlatego bohaterem filmu jest dziesięciolatek, który robi coś niewyobrażalnego: zaprzyjaźnia się z kimś z wrogiego obozu! Chciałem zrobić uniwersalną antywojenną opowieść o miłości i wybaczaniu. Jej przesłanie jest pozytywne.”

– Goran Radovanović - 

PRASA O FILMIE

„Reżyserowi (Radovanović) i utalentowanemu niemieckiemu operatorowi (Axel Schneppat), wcześniej twórcom filmów dokumentalnych, udało się stworzyć wrażenie pełnego napięcia realizmu. (…) Dobre aktorstwo i mocna strona wizualna sprawiają, że kibicujemy młodemu bohaterowi, który nie traci wrażliwości i empatii, mimo dzieciństwa spędzonego w biedzie i smutku. Operator często filmuje przez okna i drzwi, co zwiększa wrażenie klaustrofobiczności, w jakiej funkcjonuje Nenad i stanowi kontrast do rozległych przestrzeni, w których pokazywani są Albańczycy.

Doskonale z tematem filmu współgra też melancholijna muzyka Eleni Karaindrou (Trylogia: Płacząca łąka Theo Angelopoulosa) i Ireny Popović.” Alissa Simon,Variety

„Poruszający, realistyczny film. Mrożące krew w żyłach sceny powojennej rzeczywistości sprawiają, że nie możemy oderwać oczu od ekranu.” Alissa SimonVariety

"Enklawa" serbskim kandydatem do Oscarów w kategorii najlepszy film nieanglojęzyczny.

Film Gorana Radovanovicia opowiada o małej serbskiej społeczności żyjącej w Kosowie pod ochroną ONZ. Serbski kandydat do Oscara wywraca do góry nogami powszechne przekonania na temat wojny w Jugosławii.

Drugi film Radovanovicia pokazuje oczami małego chłopca rezultaty czystek etnicznych i bratobójczych walk. Każdego dnia Nenad podróżuje opancerzonym samochodem z gospodarstwa ojca do szkoły, gdzie jest jedynym uczniem. Tęskni za towarzystwem rówieśników. Wiele razy widzi ich z daleka: przez szczeliny w opancerzeniu samochodu obserwuje dwóch chłopców. Poznaje również trzynastoletniego albańskiego pasterza, który stracił ojca na wojnie i który nienawidzi Serbów.

Hollywood Reporter