Ryzyko utonięcia w Polsce jest dwukrotnie wyższe niż średnio we wszystkich krajach UE. Rocznie na każde 100 000 mieszkańców naszego kraju śmierć w wyniku tonięcia ponoszą dwie osoby podczas gdy w całej Unii Europejskiej średnio jedna osoba.
Ogółem w latach 2000 - 2012 zarejestrowano 12 702 wypadkowych utonięć. Grupę wysokiego ryzyka stanowią mężczyźni w wieku 45 - 59 lat, szczególnie z wykształceniem zasadniczym zawodowym. U kobiet zagrożenie życia w wyniku utonięcia jest wielokrotnie niższe niż u mężczyzn.
Najwyższy przeciętny współczynnik umieralności z powodu wypadkowych utonięć charakteryzował mieszkańców województwa warmińsko - mazurskiego (4,6 na 100 000 ludności); wysoka umieralność rejestrowana była też w innych województwach o dużej liczbie zbiorników wodnych z wyjątkiem woj. zachodniopomorskiego. Najniższe zagrożenie życia w wyniku utonięcia występowało w silnie zurbanizowanym woj. śląskim (współczynnik kształtował się na poziomie średniej w UE). Wbrew utartym społecznie przekonaniom o związku utonięć z turystyką letnią ponad 81% utonięć w Polsce miało miejsce w województwie zamieszkania tonącego. Dane Komendy Głównej Policji, które także były brane pod uwagę w analizie wskazują, że akwenami gdzie najczęściej dochodziło do wypadków utonięć były rzeki i jeziora.
W latach 2000 - 2011 24,6% ofiar utonięć stanowiły osoby pod wpływem alkoholu. Odsetek ten był wyraźnie wyższy u mężczyzn (27,4%) niż u kobiet (9,9%). W blisko 40% wszystkich analizowanych zdarzeń policja nie określiła stanu trzeźwości tonących, więc odsetki te mogą w rzeczywistości być wyższe.
Przeprowadzona analiza zwróciła uwagę na konieczność podjęcia lepszego nadzoru nad kąpieliskami bądź terenami będącymi potencjalnymi kąpieliskami o charakterze lokalnym. Należałoby też podjąć działania promocji zdrowia w zakresie bezpieczeństwa nad wodą szczególnie zaadresowane do grupy mężczyzn o niższym statusie społeczno - ekonomicznym. Tematyka bezpieczeństwa nad wodą powinna również być brana pod uwagę przy konstruowaniu gminnych programów profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych.
pzh.gov.pl
Najwyższy przeciętny współczynnik umieralności z powodu wypadkowych utonięć charakteryzował mieszkańców województwa warmińsko - mazurskiego (4,6 na 100 000 ludności); wysoka umieralność rejestrowana była też w innych województwach o dużej liczbie zbiorników wodnych z wyjątkiem woj. zachodniopomorskiego. Najniższe zagrożenie życia w wyniku utonięcia występowało w silnie zurbanizowanym woj. śląskim (współczynnik kształtował się na poziomie średniej w UE). Wbrew utartym społecznie przekonaniom o związku utonięć z turystyką letnią ponad 81% utonięć w Polsce miało miejsce w województwie zamieszkania tonącego. Dane Komendy Głównej Policji, które także były brane pod uwagę w analizie wskazują, że akwenami gdzie najczęściej dochodziło do wypadków utonięć były rzeki i jeziora.
W latach 2000 - 2011 24,6% ofiar utonięć stanowiły osoby pod wpływem alkoholu. Odsetek ten był wyraźnie wyższy u mężczyzn (27,4%) niż u kobiet (9,9%). W blisko 40% wszystkich analizowanych zdarzeń policja nie określiła stanu trzeźwości tonących, więc odsetki te mogą w rzeczywistości być wyższe.
Przeprowadzona analiza zwróciła uwagę na konieczność podjęcia lepszego nadzoru nad kąpieliskami bądź terenami będącymi potencjalnymi kąpieliskami o charakterze lokalnym. Należałoby też podjąć działania promocji zdrowia w zakresie bezpieczeństwa nad wodą szczególnie zaadresowane do grupy mężczyzn o niższym statusie społeczno - ekonomicznym. Tematyka bezpieczeństwa nad wodą powinna również być brana pod uwagę przy konstruowaniu gminnych programów profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych.
pzh.gov.pl