Polityka zagraniczna nie była mocną stroną III RP. Pomysł LPR, aby traktować mniejszości narodowe na zasadzie wzajemności (czyli jak oni naszych u siebie, tak my ich u nas) jest słuszny, ale powinien być zrealizowany w ramach rozmów dyplomatycznych, a nie publicznej debaty.
Polacy w Niemczech mają znacznie mniejsze prawa niż Niemcy w Polsce. Przede wszystkim nie są uznawani za mniejszość narodową. Co gorsza głośne są przejawy dyskryminacji. Gdy w mieszanych małżeństwach polsko-niemieckich dochodzi do rozwodu, to tamtejsze sądy przyznają dzieci zawsze rodzicowi niemieckiemu i umożliwiają z nimi kontakt tylko po niemiecku.
Gdyby nasza dyplomacja od początku lat 90. działała zdecydowanie w polskim interesie, to Polacy nie mieliby takich problemów w Niemczech. Zostałaby również załatwiona sprawa rezygnacji z roszczeń Niemców do majątku, który zostawili na ziemiach zachodnich dzisiejszej Polski.
Inicjatywa LPR nie pomoże naprawie stosunków pomiędzy Polską, a Niemcami. Podobne ultimatum powinno być przekazane przez dyplomatów. Sprawa zostałaby zgrabnie załatwiona, ogłoszono by przełom w stosunkach między naszymi krajami. A tak, jeżeli Sejm przegłosuje ograniczenie praw mniejszości niemieckiej będziemy mieli pogorszenie wzajemnych relacji bez poprawy sytuacji Polaków w Niemczech.