Rozmyte fotografie Krzysztofa Pruszkowskiego

Rozmyte fotografie Krzysztofa Pruszkowskiego

Dodano:   /  Zmieniono: 
Kompozycje fotografii przedstawiających portrety i pejzaże wykonane we Francji i Egipcie przez Krzysztofa Pruszkowskiego w latach 80. i 90. XX w. można od poniedziałku oglądać na wystawie w Muzeum Narodowym we Wrocławiu.

Kompozycje zostały wykonane metodą fotosyntezy, polegającej na wielokrotnym nakładaniu na siebie zdjęć o podobnej tematyce, wykonanych w niewielkich odstępach czasu. "Przez to fotografowany obiekt pozbawiony zostaje wyrazistego konturu i zyskuje pewną tajemniczość" - mówi rzeczniczka Muzeum Narodowego we Wrocławiu Anna Kowalów.

Jak wyjaśniła Kowalów, artysta w swojej twórczości nawiązuje do sztuki dawnych epok, która "poszukiwała uogólnień jednoczących całość ludzkiej wiedzy, ale zarazem prowadziła polemikę z tradycją z punktu widzenia współczesności". Fotosynteza zaś w twórczości Pruszkowskiego z jednej strony jest zasadą estetyczną, z drugiej - narzędziem krytyki społecznej.

W kolekcji Muzeum Narodowego we Wrocławiu znajduje się kilkanaście prac artysty, m.in.: "27 członków Politbiura ZSRR" z 1981 r., "Paysage retrouve" z 1984 r., "Pejzaż z Giverny" z 1984 r., "60 pasażerów metra II klasy" z 1985 r., "Akt" z 1985 r., "18 razy Mona Liza" z 1988 r., "Kanał sueski" i inne zdjęcia wykonane w Egipcie w 1989 r.

Krzysztof Pruszkowski urodził się w 1943 r. w Kazimierzu nad Wisłą. Jest absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. W 1967 r. wyjechał do Paryża, by kontynuować studia w Ecole des Beaux Arts i w Institut de l'Urbanisme. Fotografią zajmuje się od lat 70. Jego najbardziej znane prace to: cykl "Barierka" (1977) ujawniający manipulacje, którym poddawani są mieszkańcy wielkich miast, oraz cykl "Alexander" (1978) będący opowieścią o losach paryskiego kloszarda i stawiający pytanie o sens istnienia człowieka. Od lat 80. tworzy fotografie przy pomocy własnej metody zwanej fotosyntezą. Mieszka w Paryżu i Kazimierzu nad Wisłą.

Wystawa będzie czynna do 20 czerwca.